Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του νομπελίστα Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου, "Κάιν" (οσονούπω και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη) προκαλώντας αίσθηση για μία ακόμη φορά >>> Ο γηραιός πεζογράφος διευρύνει τους ορίζοντες της σύγχρονης σκέψης και της αντιδραστικότητας στην καθεστηκυία τάξη πράγματων >>> Επιβεβλημένη η οξυμένη ματιά ενός σύγχρονου λογοτέχνη; Απαραίτητη η δημοσιότητα που πρέπει να εκλάβει μιντιακά; >>> Μια εκ των ων ουκ άνευ επίθεση στην Εκκλησία (για τον Σαραμάγκου, άμεσα: την Παπική) δύναται να στρεβλωθεί >>> Διότι, η βιομηχανία των εκδόσεων -η οποία στα καθ' ημάς παραμένει σε πρωτογονική και εμπορικά φαιδρή διάσταση- προαπαιτεί την πρόκληση, τη μεγιστοποίηση της παρουσίας στα ΜΜΕ, την ανάλγητη επιδίωξη προβολής και μόνον >>> Ωστόσο, ο 86χρονος Σαραμάγκου, αυτοεξόριστος στα Κανάρια Νησιά και εμφανώς καθόλου ενδιαφερόμενος για την πρόσκαιρη δόξα, κάνει για δεύτερη φορά την ίδια κίνηση - η Εκκλησία βασανίζει τον άνθρωπο, επιβάλλει ένα πλέγμα ανελευθερίας, μια ηθική υποχρέωση απόλυτα ανήθικη εν τέλει... >>> Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, ο συγγραφέας δηλώνει ευθαρσώς ότι η "Βίβλος είναι ένα εγχειρίδιο κακών ηθών", ήτοι οι σελίδες της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης εμφανίζουν έναν Θεό ανυπόφορο και εμπαθή, προσβλητικό όταν επιθυμεί και φιλεύσπλαχνο όταν αυτοπεριορίζεται... >>> Εάν η Παπική Εκκλησία κατατρύχεται από τα διάφορα, από αιώνων, πάθη της, η Ορθόδοξη Εκκλησία ορρωδεί σε κάθε υπενθύμιση -από όποιον πνευματικό άνθρωπο- ότι είναι ένας οργανισμός όπως όλοι οι άλλοι οι χρηματιστηριακοί και ότι η επιβολή της σε επίπεδο κοινωνικό, συλλογικό κι ατομικό, δεν είναι επιθυμητέα και απαραίτητη >>> Σωστά ο Σαραμάγκου υποστηρίζει ότι οι θρησκείες δεν υφίστανται για το καλό του ανθρώπου, ενώ, παράλληλα, η έννοια του Θεού για τον καθένα ξεχωριστά πρέπει να είναι ιδιαίτατη, κατά το δοκούν τους καθενός >>> Η συνέχεια επί των σελίδων...
Commenti
καλησπέρα.