Φάλαγγα, ιδέες, έως και στίχοι

Ο σοβινισμός ελλοχεύει παντού >>> Ανάλογα, η αδιαφορία και η δοκησισοφία >>> Κάποιοι δημοσιολογούντες στις οθόνες δεν έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αυτήν με πρόσημο μακροϊστορικό: απαιτείται συστηματική προπαγάνδα σε επερχόμενες γενιές για απαλλαγή από... προπαγάνδες των παρελθόντων γενεών >>> Χωρίς φλυαρίες τώρα, ναι ο Τίτο τα κατάφερε και πάλι >>> Οι Σλάβοι της περιοχής έμαθαν ν' αυτοαποκαλούνται όπως επιμένουν ν' αυτοαποκαλούνται >>> Ας θυμηθεί, επιπλέον, ν' αναφέρει κανείς τη δύσκολη πέψη της λεγόμενης "Μεγάλης Ιδέας" στα καθ' ημάς >>> Για ποια ενωμένη Ευρώπη όμως γίνεται λόγος εν προκειμένω; >>> Ενας Κροάτης φίλος μου, ο Ντάνιελ, αρνείται να σκεφτεί ότι οι συμπατριώτες του (παρότι ο ίδιος έζησε -αυτόπτης- στην Μπάνια Λούκα τη θηριωδία κυριολεκτικώς) είναι εξίσου καθίκια με τους υπερπατριώτες Σέρβους >>> Αλλά επιμένει στην ευρωπαϊκή προοπτική της αλαζονικής Κροατίας και αμηχανεί όταν του επισημαίνω ότι "αύριο" και η Σερβία θα γίνει μέλος της Ε.Ε., οπότε θα ξαναενωθούν οι ορθόδοξοι με τους καθολικούς... >>> "Λέπα μόια" ή "Λιέπα μόια" - το ίδιο κάνει, αρκεί ν' αγαπάς τη γυναίκα που σε απασχολεί αληθινά και τρυφερά >>> Προσωπική η παρατήρηση: ο παππούς πολέμησε τους Βουλγάρους κομιτατζήδες και τους Τούρκους, όντας στρατιώτης του Ελληνικού Στρατού για 11 χρόνια, με νωπές τις μνήμες του Μακεδονικού Αγώνα >>> Κι ως απλός σμηνίτης σε κάποια ΝΑΤΟϊκή βάση (κι ας μην την ονοματίζουμε έτσι, περί αυτού πρόκειται), εύκολα διαπιστωνόταν η πεποίθηση ότι εντός της Συμμαχίας δεν υπάρχει μόνον το διπλωματικό βέτο αλλά και το ρεαλιστικότατο "τρίξιμο" των δοντιών >>> Ο νοώ νοείτω, βεβαίως >>> Ο Μέγας Αλέξανδρος, πάντως, μου φαίνεται, δεν "μούγκριζε" στα πρώιμα σλάβικα του 7ου αιώνα μ.Χ. >>> Κι εκείνος ο δάσκαλός του ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, του δίδαξε γραφή κι ανάγνωση τουλάχιστον >>> Τα παιχνιδίσματα της Ιστορίας όσο και της ιστορίας προκαλούν το πικρό γέλιο. Αλλο τόσο η αγραμματοσύνη, η παρενδυσία, η ανακολουθία... >>> Ας απαντήσει πάλι η ποίηση: το πιο μικρό ποίημα του Giuseppe Ungaretti, γραμμένο στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και στους ζωντανούς εφιάλτες του - Μακριά πολύ μακριά / σαν τον τυφλό / με πήγαν απ' το χέρι.

Commenti

justelene ha detto…
μικρές ιδέες που γίνονται μεγάλες...μεγάλες ιδέες που γίνονται μικρές...προπαγάνδες...πόλεμοι...άνθρωποι εκατέρωθεν...αίμα...λιγότερες ζωές...περισσότερα κέρδη...σκέφτομαι και τον παππού που πολέμησε, τραυματίστηκε, παρασημοφορήθηκε...για την οικογένεια του, το σπίτι του, το βιός του, τη ζωή του την ίδια, για το χώμα και τον ήλιο της πατρίδας του, για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...ο κόσμος δυστυχώς προχωράει βίαια εμπρός...με πολύ θάνατο...ζωές στο θυσιαστήριο των συμφερόντων και του κέρδους...κανείς μας, όμως, δεν είναι αθάνατος...αυτό συνήθως μας διαφεύγει...