Φάλαγγα, ιδέες, έως και στίχοι

Ο σοβινισμός ελλοχεύει παντού >>> Ανάλογα, η αδιαφορία και η δοκησισοφία >>> Κάποιοι δημοσιολογούντες στις οθόνες δεν έχουν κατανοήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αυτήν με πρόσημο μακροϊστορικό: απαιτείται συστηματική προπαγάνδα σε επερχόμενες γενιές για απαλλαγή από... προπαγάνδες των παρελθόντων γενεών >>> Χωρίς φλυαρίες τώρα, ναι ο Τίτο τα κατάφερε και πάλι >>> Οι Σλάβοι της περιοχής έμαθαν ν' αυτοαποκαλούνται όπως επιμένουν ν' αυτοαποκαλούνται >>> Ας θυμηθεί, επιπλέον, ν' αναφέρει κανείς τη δύσκολη πέψη της λεγόμενης "Μεγάλης Ιδέας" στα καθ' ημάς >>> Για ποια ενωμένη Ευρώπη όμως γίνεται λόγος εν προκειμένω; >>> Ενας Κροάτης φίλος μου, ο Ντάνιελ, αρνείται να σκεφτεί ότι οι συμπατριώτες του (παρότι ο ίδιος έζησε -αυτόπτης- στην Μπάνια Λούκα τη θηριωδία κυριολεκτικώς) είναι εξίσου καθίκια με τους υπερπατριώτες Σέρβους >>> Αλλά επιμένει στην ευρωπαϊκή προοπτική της αλαζονικής Κροατίας και αμηχανεί όταν του επισημαίνω ότι "αύριο" και η Σερβία θα γίνει μέλος της Ε.Ε., οπότε θα ξαναενωθούν οι ορθόδοξοι με τους καθολικούς... >>> "Λέπα μόια" ή "Λιέπα μόια" - το ίδιο κάνει, αρκεί ν' αγαπάς τη γυναίκα που σε απασχολεί αληθινά και τρυφερά >>> Προσωπική η παρατήρηση: ο παππούς πολέμησε τους Βουλγάρους κομιτατζήδες και τους Τούρκους, όντας στρατιώτης του Ελληνικού Στρατού για 11 χρόνια, με νωπές τις μνήμες του Μακεδονικού Αγώνα >>> Κι ως απλός σμηνίτης σε κάποια ΝΑΤΟϊκή βάση (κι ας μην την ονοματίζουμε έτσι, περί αυτού πρόκειται), εύκολα διαπιστωνόταν η πεποίθηση ότι εντός της Συμμαχίας δεν υπάρχει μόνον το διπλωματικό βέτο αλλά και το ρεαλιστικότατο "τρίξιμο" των δοντιών >>> Ο νοώ νοείτω, βεβαίως >>> Ο Μέγας Αλέξανδρος, πάντως, μου φαίνεται, δεν "μούγκριζε" στα πρώιμα σλάβικα του 7ου αιώνα μ.Χ. >>> Κι εκείνος ο δάσκαλός του ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, του δίδαξε γραφή κι ανάγνωση τουλάχιστον >>> Τα παιχνιδίσματα της Ιστορίας όσο και της ιστορίας προκαλούν το πικρό γέλιο. Αλλο τόσο η αγραμματοσύνη, η παρενδυσία, η ανακολουθία... >>> Ας απαντήσει πάλι η ποίηση: το πιο μικρό ποίημα του Giuseppe Ungaretti, γραμμένο στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και στους ζωντανούς εφιάλτες του - Μακριά πολύ μακριά / σαν τον τυφλό / με πήγαν απ' το χέρι.