Η συμμετοχή σε συλλογικούς τόμους με κάποια ειδικότερη θεματική παρουσιάζει ενδιαφέρον όταν επιτυγχάνεται ένας στόχος και, περαιτέρω, όταν το αποτέλεσμα αποτελεί μια ολοκληρωμένη, συντονισμένη πρόταση.
Στην περίπτωση του τόμου «Κάτοπτρα, της γλυκείας χώρας Κύπρου» (Ελληνοεκδοτική, 2024) επιδιώκεται ετούτο ακριβώς, νομίζω, από τους ανθολόγους-επιμελητές (Αντώνης Σκιαθάς και Αγγελική Πεχλιβάνη). Η αναγνωστική προσέγγιση θα το επιβεβαιώσει ή όχι.
Πρόκειται για «ανάμνηση» ενός ιστορικού γεγονότος το οποίο βρίσκεται σ’ εξέλιξη (μάλλον αρνητική ή αδιέξοδη). Η προδοσία της Μεγαλονήσου καθώς και η τουρκική εισβολή αποτελούν το δίπτυχο που παραπέμπει στο φάσμα της Νεοελληνικής Ιστορίας με περιέχουσες ανάλογες καταστάσεις. Πάντως, οι συγγραφείς, που δεν ασκούν άμεση πολιτική, τοποθετούνται επί των συμβάντων, επιδιώκουν την κατανόηση αλλά και την ουσία αυτής της χωροχρονικής συνθήκης.
(Η προσωπική συμμετοχή έγινε με ταξιδιωτικό κείμενο, υπό τον τίτλο (Κύπρος: Λευκωσία, το οποίο εντάσσεται στο υπό επεξεργασία βιβλίο «Σημεία πλεύσης: Μεσόγειος»).
Commenti