Νέοι αφορισμοί


Εσοδεία αφορισμών δημοσιευμένων στα κοινωνικά δίκτυα. Για το διάστημα από 19 Ιανουαρίου έως τώρα:


ΟΥΔΕΝ άγνωρον... Η ταπεινότητα συνεπάγεται τη διάσταση της διανόησης. Η θεατότητα αντίστοιχα, την αγοραία αντίληψη. 

*

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ. Ποτέ ο εαυτός σου δεν διεκδικεί τα χρώματα.

*

ΤΙΠΟΤΕ δεν φοβάμαι, άλλο από το άγνωστο του παρόντος.

*

Η ΜΟΝΗ ΑΝΕΚΤΗ ανάσα έρχεται μέσα από το θνητό πέρασμα προς την αιωνιότητα.

*

Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ απέχει λίγο από την αγιοσύνη. Κι έπειτα αντιλήφθηκα την άγνοια που βίωνα στις προηγούμενες ζωές μου.

*

ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΑ ΟΡΙΑ της ομορφιάς ωσάν το τραγούδι που δεν ψέλλισες έως το τέλος.

*

ΚΙ ΕΝΩ ΚΥΛΑΕΙ αργά ο ποταμός, ο χρόνος, βιάζομαι να φθάσω στη θάλασσα που ανύπαρκτη κι αλμυρή σκοντάφτει εντός μου.

*

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ στον έναστρο θόλο καταμετρώ τις μειοψηφίες μου.

*

ΔΕΝ ΜΕΤΡΩ ΤΙΣ ΣΥΝΝΕΦΙΕΣ γιατί είναι γοργές. Αναμετριέμαι με τον εαυτό μου, όσο με αντέχει στην ελάχιστη στιγμή μας...

*

ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ από τη λογική, για ν' αναπνεύσουμε, εγώ - εσύ.

*

ΠΕΡΑ ΑΠΟ τα δεσμά τους, οι αισθήσεις μου οδηγούν τη μνήμη προς το  φως.

*

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ αγγίζει τη λάβα και το χώμα, τίποτε δεν διακονεί την επιθυμία μου.

*

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ τα «ποιήματα» και αυτοί που μισούν τους «ποιητές».

*

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ και γύμνια: Όταν στον ορίζοντα φαίνεσαι, στη σκέψη μου διεισδύεις.

*

ΟΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ συνδέουν εμπειρίες. Και ενίοτε καθοδηγούν τη γνώση στην καθέδρα του εαυτού μας.

*

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ να είμαι αυτό που είμαι γιατί είμαι το πεπρωμένο μου...

*

BΙΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ τα όνειρα των ονείρων του στην ακατανόητη επάνοδό τους. 


ΨΙΘΥΡΙΣΜΑΤΑ: Της Συγγνώμης η στιγμή, διψασμένη Γνώση...

*

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ στους χρυσοθηρευτές... Στα ερείπια βρίσκονται τα τιμαλφή.

*

ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΩ, κάθε φορά: τ' ασήμαντα μόνο δεν προφητεύω.

*

ΜΟΝΟΙ ΜΕΝΟΥΜΕ όταν τα σύνδρομά μας δεν ενώνονται... Έτσι λέν' οι παλαιοί μοναχικοί.

*

ΤΑ ΚΑΔΡΑ στην καταιγίδα είναι κλεφτές ματιές στον εαυτό μας.

*

ΝΑΙ, ΘΑ ΕΡΘΩ εκεί που δεν βρίσκεσαι γιατί ακόμη σε αγαπώ.

*

ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ προς την ομορφιά συναντάς μόνον τον σκοτεινό εαυτό σου. Όταν σταθείς ή την απαρνηθείς, θ' αντιληφθείς το φωτεινό σχήμα της. 

*

ΚΑΙ ΤΩΡΑ μεγαλώνοντας ποια να 'ναι τα μεγάλα μου καμώματα;

*

ΣΑΝ ΤΗΝ ΥΠΟΥΛΗ μικρή φωτιά, η αβεβαιότητα...

*

ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ κρύβονται από τους αληθινούς άσχημους.


::

Commenti