Άρθρο για τους διανοουμένους, τρία χρόνια κατόπιν...


Το fb φροντίζει να υπενθυμίζει αναρτήσεις παλιότερες, όπως αυτή, σαν σήμερα, πριν από τρία χρόνια στον εδώ «τοίχο»...

Πρόκειται για αναδημοσίευση ενός άρθρου του υπογράφοντος για τον ρόλο των διανοουμένων στη σημερινή εποχή - κείμενο για το εξαιρετικό ένθετο, τα «Ιδεογράμματα», με καλό γνώστη και διευθύνοντα τον Δημήτρη Στεμπίλη στo βραχύβιo κυριακάτικo φύλλο «Νέα Σελίδα».

Το άρθρο έχει πλέον βρει άλλη «στέγη» και αναγνωστική επιλογή, αφού εντάχθηκε σε εγχειρίδιο ύλης για την Έκθεση της Γ' Λυκείου. Κι αυτό είναι τιμητικό.  Η αναρώτηση αφορά, ωστόσο, τη σημασία που δίνει ετούτη η κοινωνία στους διανοουμένους της -στο περιθώριο όπου τους δίδεται ώστε εκείνοι να σταχυολογούν τη συλλογική πραγματικότητα μέσα από το αξιακό τους σύστημα- προτιθέμενους να την ανανεώσουν και να της προσδώσουν μια μελλοντική ωφέλιμη στόχευση. Μάλλον ακούγονται ως «κούφια λόγια» όλα αυτά, αλίμονο, σε μια κοινή γνώμη που περιορίζεται στη μιντιακή κατανάλωση προπαγάνδας τύπου "Σκάι", "Mega, "Open" και στη ρεπορταζιακή περιέργεια γνώσης γύρω από την ατομική και τη συλλογική «κλειδαρότρυπα».    

Ας ειπωθεί επίσης ότι η εφημερίδα «Νέα Σελίδα» ατύχησε οικτρά στη σύντομη διαδρομή της (με πρώτο διευθυντή τον αληθινό -κυριολεκτικά- "εφημεριδά" παλιάς καλής κοπής, τον Χρήστο Μαχαίρα) και θα μείνει στην Ιστορία του ελληνικού Τύπου ως έντυπο εν αρχή ποιοτικών δημοσιογραφικών προθέσεων, που όμως επιβεβαίωσε το τέλος μιας εποχής...

Commenti