(Μονόλογος φυγής-επιστροφής-φυγής)


Η ΙΔΕΑ της αναζήτησης είναι μια διαρκής σχέση ιεραρχίας μεταξύ θέλησης και ικανότητας. Με άλλα λόγια, τα ταξίδια που έχω ευτυχήσει να βιώσω, δεν είναι παρά δοκιμές γνώσης. 

Ο κόσμος, αυτόν που τα δικά μου βλέμματα αγκιστρώνουν στη μνήμη, διαθέτει έναν πλουραλισμό επιλογών προς κατάκτηση: άχρωμος, ευωδιαστός, στυφός, δαιμονικός, εύφορος, καρναβαλικός. Ποτέ δεν αποφάσισα να επιστρέψω ή να διακόψω τη διαδρομή, ποτέ δεν τόλμησα ν' απαρνηθώ τα όρια της δίψας μου για ερμηνεία του υπάρχειν, της ταυτότητας, της αιτίας για την παρουσία μου σ' αυτόν τον κόσμο...

Είμαι ευτυχισμένος, σπεύδω ν' απαντήσω στον βιαστικό αναγνώστη ταξιδιωτικών οδηγών, όταν αγνοώ το επόμενο βήμα, τη στιγμή που θα επέλθει, την έκπληξη που θα με συντροφεύσει στις συντεταγμένες ενός χάρτη. Η εμπειρία είναι το «νέκταρ»˙ όπως ο Οδυσσέας τ' αντιλήφθηκε περιπλανώμενος στη Μεσόγειο, βέβαιος για τη συνέχιση της αγωνίας ως αντίδοτου στη στασιμότητα.

Μοιράζομαι δύο πτυχές της πραγματικότητας μέσ' απ' αυτή τη συγκυρία: άγγιξα το νόημα της ομορφιάς, που σημαίνει ότι ξεπέρασα τυπικές βεβαιότητες ή συνήθεις εκφράσεις ανθρώπινης έπαρσης, έμαθα το ειδικό βάρος που φέρουν οι τόποι χωρίς χρόνο, τη βάσανο της επιστροφής σ' ό,τι γνωρίζει κανείς, το προνόμιο που είναι η οδύνη από την κατανόηση των πραγμάτων και των φαινομένων.

Όλα τα ταξίδια φέρουν το στίγμα της φαντασίας. Ακόμη δεν έχω καταλήξει στην άποψη γύρω από την ικανότητα να σταματήσω το αέναο lapsus calami του μυαλού μου – γράφω ταξιδεύοντας ή τ' αντίστροφο;

::

Commenti