Χωρίς λόγια (του μαγιού γιορτή)

Porto di Coron all'alba... [Foto di Valanti Leftachi]
Το καλό και το κακό ΔΝΤ, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οι νέοι φίλοι μας οι Τούρκοι, οι συντάξεις, το "θαλασσινό μέτωπο" που ανοίγει για τον "λαό", οι τυχοδιώκτες με τα πολιτικά κοστούμια, οι ρασοφόροι απατεώνες, τα διόδια και η βενζίνη, οι συμβασιούχοι χωρίς συμβάσεις, τα στεγαστικά έναντι των καταναλωτικών, ο έκπτωτος πολιτισμός των ψεύτικων και η ειλικρίνεια των τριτοκλασάτων, οι απεργοί και οι αφασικοί, οι άλλοι νεκροί μετά τους καμένους >>> Τα ποιήματα που γράφονται, τα πουλιά που κωφεύουν στο άλσος κελαηδώντας ατάραχα, η λιακάδα που καλεί, τα αγγίγματα και τα βλέμματα, ο καλπασμός των ανοιξιάτικων προσδοκιών, οι μικρότερες νύχτες, τα μετρημένα βήματα, ο ιδρώτας των παιδιών, οι στεγνές στέγες, το θρόισμα των τεσσάρων φοινίκων στο κέντρο του μώλου και το καλογερικό σούρσιμο των σκιών, οι αναγεννημένοι θρύλοι στα στόματα, η επόμενη ώρα >>> Το σημείωνε με στίχους, ο Γιάννης Ρίτσος: Την πρώτη και την τελευταία σου λέξη / την είπαν ο έρωτας και η επανάσταση / Ολη σου τη σιωπή την είπε η ποίηση...

Commenti

Anonimo ha detto…
μαγικός ο στιχος του Ρίτσου. Σχεδον προφητικος για μενα, τώρα.