Η Λέσχη Ανάγνωσης Ποίησης (.poema..) συναντιέται σήμερα [Αναβάλλεται, τελικά, για μετά τις γιορτές] στον φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου "Λεμόνι" με πρόσημο την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Τελευταία συνάντηση του έτους για τα μέλη, με διερεύνηση της ποιητικής του Μονεμβασιώτη ποιητή. Η αποψινή συνάντηση θα αποφέρει ως καρπό μια άτυπη ανθολογία από το σύνολο του έργου του, η οποία θα δημοσιευτεί άμεσα στις ηλεκτρονικές σελίδες του περιοδικού.
Το λεγόμενο "Ετος Ρίτσου 2009" ατύχησε συνολικά: οι εκδηλώσεις μνήμης, οι διαλέξεις, τα αφιερώματα φαντάζουν τόσο μα τόσο βαρετά κι ανούσια, που στην περίπτωση Ρίτσου θυμίζουν αναλογίες -τύπου δεκαετίας 1980- ως προς την έκφραση θαυμασμού στο πρόσωπο του ποιητή εν ζωή.
Εάν ο ποιητής είναι σημαντικός, μέλλει να κριθεί στο μέλλον. Κι αν ήδη ακούγονται "φωνές" για την υπερτίμησή του, είναι φαινόμενο αναμενόμενο και φιλολογικά υγιές. Οι ίδιοι οι ποιητές τον έχουν τοποθετήσει στη θέση που του αρμόζει, τον εκτιμούν στην πραγματική του διάσταση - εκείνοι που θα καταθέσουν το πόρισμά τους είναι οι κατοπινοί, εξάλλου.
Το πιο ωραίο στην υπόθεση Ρίτσου είναι να διαβάζει κανείς ποιήματα με τρόπο απολαυστικό. Να ανακαλύπτει τη γοητεία των στίχων του (διάσπαρτα ίσως...), να συμβιώνει μαζί του τη συγκίνηση που απορρέει. Διότι αυτή είναι η "λειτουργία" της ποίησης...
***
Επίπεδα διάρκειας
Θεμέλια κάτω απ' τα θεμέλια. Οι εκκλησιές κάτω απ' τα σπίτια.
Καμπαναριά πάνω απ' τα σπίτια. Σε ποιο βάθος του βράχου
κρατιέται η ρίζα της συκιάς; Σε ποιο κλαδί του αγέρα
κρατιέται ο χρυσοφτέρουγος Αρχάγγελος; Θ' ανεβούμε πάνω
στηριγμένοι στους ώμους των νεκρών, με το χώμα στο στήθος,
σε μια πομπή ερειπίων, κι οι φραγκοσυκιές παραταγμένες
κατά μήκος του χρόνου, βουβές, ανανταπόκριτες,
με τα φαρδιά τους χέρια να στομώνουν τη βοή της θαμμένης καμπάνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Commenti