Σύντομο ημερολόγιο Αυγούστου Χ

Gustave Doré
Ο κεραυνός που ασήμισε την ίσαλο γραμμή είναι αφετηρία τέλους >>> Οι πρώτες σταγόνες βροχής αψηφούν την επιθυμία για παράταση: σήμερα ή αύριο, δεν θυμάμαι πια, το θερινό ηλιοστάσιο θα εξοριστεί στα υπόγεια >>> Οι ενοχές περιβάλλουν τούτο τον μικρόκοσμο: >>> τα καΐκια χάνουν την ήρεμη αυταρέσκειά τους στα βραδινά φώτα >>> η φρυκτωρία καίγεται >>> Οι ελαιώνες ξερνούν τις μαυρισμένες ρίζες τους, όπως οι μελλοθάνατοι την ελπίδα πίνοντας τις τελευταίες γουλιές κρασί >>> Γλίστρημα στην αγάπη, σε κοντινά αστέρια, στην κωμωδία των ονομάτων >>> Χωρίς ακροστιχίδα, χωρίς ρούχα >>> Τα σεντούκια περιέχουν τις άλλες ζωές >>> Οι ξύλινες δοκοί γίνονται κουπιά είτε άγκυρες >>> Κάθε τι αναπνέει πριν από το θαύμα >>> Χάραξα λοιπόν έναν σταυρό στην πέτρα >>> για να γίνει αέρας που φύσηξε >>> Γέμισα με άμμο τις ημέρες και τις νύχτες μου >>> Δεν ξέχασα τον εαυτό σου, επέστρεψα για σένα >>> Κι αυτή η παρατεταμένη συνήθεια διαρκεί σαν αυγουστιάτικη αυταπάτη...

Commenti

Anonimo ha detto…
οι αυταπάτες, που στο χώμα καίγονται...
SILIO D'APRILE ha detto…
...από τον "Νότο"
Anonimo ha detto…
Χαιρετώ αυτά που έζησα .αναμένω αυτά που θα ρθουν .
Θλίψη δεν αισθάνομαι μόνο προσμονή .