...για να μην ξεχνιόμαστε, πού και πού

...αφού ίδιον του "έθνους" αποτελεί η απώλεια μνήμης και, το χειρότερο, η αδυναμία αξιοποίησης της προγονικής εμπειρίας >>> Οταν οι χουντικοί δεν εμφανίστηκαν αίφνης, ωσάν τυχαίο συμβάν >>> (μήπως ο εθνικός διχασμός βενιζελικών-βασιλικών μεταλαμπαδεύτηκε δυαδικά στον Εμφύλιο και από εκεί συνεπαγόμενος δημιούργησε τη δικτατορία και την κυπριακή ντροπή;...) >>> Οταν η πλειονότητα των Ελλήνων δεν θορυβήθηκε ακριβώς από την ευμάρεια που προσέφεραν οι συνταγματάρχες (τηλεόραση, φούρνοι, βενζινάδικα, οικοδομική άνθηση, ερημοποίηση περιφέρειας, μετανάστευση κ.λπ...) >>> Οταν οι γόνοι της "μεταπολίτευσης" αξιοποίησαν στο έπακρο τα λάβαρα - οι κρατούντες και μη κρατούντες πτωχοδιάβολοι στη συνέχεια (κάτι συγκεκριμένοι ΠΑΣΟΚοι και βεβαίως όλοι οι ψευδοαριστεροί σημερινοί εξουσιάζοντες σε επιχειρήσεις, ΜΜΕ, οργανισμούς, κοινωνικους φορείς...) >>> Οταν η ιστορική συνείδηση εξανεμίζεται από τα greeklish olon ton neoteron internet freaks ellinwn pou variountai na allaxoun tin grammatoseira sto plhktrologio, χορεύοντας οι άντρες τα οθωμανομανή τσιφτετέλια και οι μεταλλαγμένες γυναίκες τα σκυλοζεϊμπέκικα... >>> Μα, πώς το είχε πει εκείνος ο Αλέκος Παναγούλης για την ιδέα της ελευθερίας;... (Εδώ η προσωπική μνήμη -έστω κι αν αμυδρή, προνηπιακή- χωράει την εικόνα από τα ξεραμένα αίματα στα τζάμια του αυτοκινήτου του, στην οδό Βουλιαγμένης, με τα δεκάδες γαρύφαλλα ρανισμένα τριγύρω και τα πατρικά κλάματα τις ημέρες της "επιστράτευσης" στην αεροπορική βάση του Ελληνικού) >>> Θυμάται άραγε κανείς; >>> Οι σωστές απαντήσεις, ας πούμε, θα μπουν στην κλήρωση για 10 δωρεάν laptop και σύνδεση triple-play...

Commenti