Veduta di luoghi in Italia meridionale dalla donna velata
-Κοιτάζεις γύρω μου. Διακρίνεις όλα τα βλέμματα, τους μορφασμούς, τα τινάγματα του προσώπου... Αλήθεια.
-Oπως το σκίρτημα του πρωινού, τη στιγμή που αποχαιρετάς τη νύχτα για χάρη μου.
Σιωπή. Κατοπινά όνειρα και λέξεις κρυμμένες. 'Η αλλιώς, έρωτας. Η ερωμένη του μελανού δάσους υπάρχει παντού. Το ίδιο και η σκόνη με τη σκουριά, μερικά παραμύθια και όλα τα ακρωτήρια.
-Γιατί τα βάζεις όλα μαζί; Χρειάζεται;
-Μοιάζουν με τις σκιές. Σημειώνουν στον χώρο και τον χρόνο την αλήθεια...
Το αγκάλιασμα θύμιζε, υπενθύμιζε, τη δύναμη της ζωής.
-Ολα είναι δικά σου. Αρκεί να μην βλέπεις το γέλιο και το δάκρυ μου για σένα...
-Πράγματι. Το νιώθω.
-Τι κι αν φεύγεις σε λίγες ώρες, παραμένεις εδώ. Μαγικά, αναπάντεχα, καθοριστικά. Καθοριστικά..., στο ψιθυρίζω πάλι.
-Να ξέρεις ότι ο δικός μου πόνος υπάρχει ακόμη. Μα θα περάσει. Ιαση, ε;
-Να θυμάσαι κι εσύ... "Η δύναμή σου πέλαγος, η θέλησή μου βράχος...".
-Δεν έχω διαβάσει πραγματικά τον Σολωμό.
-Είναι σαν τη χαρά της ζωής, σαν το αίνιγμα του λόγου και της σκέψης.
-Σου γράφω. Τίποτ' άλλο. Για σένα...
-Κι εγώ σου γράφω. Από τώρα ώσπου να σταματήσουν οι ανάσες μου. Γιατί αυτό αξίζεις.
-Σ' αγαπώ.
-Σ' αγαπώ. Μα δεν στο λέω ακόμη. Τη στιγμή που πρέπει...
...
...
...
Commenti