Κάθε ανθολογία με λογοτεχνικά κείμενα περιέχει μια δειγματοληψία από τη συγγραφική ροή. Είναι χρονικό σήμαντρο για τη δημιουργία - εκθέτει, ελέγχει και απορρίπτει είτε επικυρώνει «σημεία της διαδρομής» που οδηγούν στον «τερματισμό», στην ολοκλήρωση ενός έργου.
Με αυτές τις σκέψεις πάντοτε, η ανάγνωση βιβλίων με τη συμμετοχή πεζογράφων ή ποιητών που καταθέτουν αποσπάσματα ή δοκιμές από κείμενά τους. Στην προκειμένη περίσταση, η έκδοση του 9ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών δίνει την ευκαιρία προσέγγισης σε δημιουργούς, Έλληνες και ξένους, που συμμετείχαν στην ετήσια εκδήλωση που οργανώνει ο Κύκλος Ποιητών.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί «κατάλογος». Ωστόσο, στην αναγνωστική εμπειρία αναδύεται η αίσθηση της συμμετοχής σε ένα δημιουργικό corpus, όπου διαφορετικές αισθητικές επιλογές, σύμβολα και σχήματα θεματικών, ηχοχρώματα και στοχεύσεις βρίσκονται σε διαρκή εναλλαγή. Το επιβεβαιώνει, άλλωστε, η επιλογή 51 ποιητών από δεκατρείς χώρες, με τον ποιοτικό πήχυ που ορίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ντίνος Σιώτης και η έγκριτη οργανωτική επιτροπή του φεστιβάλ.
Η προσωπική συμμετοχή, με το εξής ποίημα:
ΘΑ
Θα σου τα πω όλα, κάπως ρομαντικά,
κάπως μεταφορικά. Έτσι ζούμε εδώ…
Οι βράχοι κυλούν ατελείωτα,
κλείνουν την έξοδο στο φως,
φωνασκούν τη στιγμή που γινόμαστε διάβολοι
(όταν, επιτέλους),
μας ωθούν στην τελετή του εγωισμού μας,
μας αναγνωρίζουν στο πλήθος, εμάς
ως λιγότερο επώδυνους
εμπρός στους καθρέφτες του τίποτε.
Έτσι θα ζήσουμε βεβαιωμένοι, έτσι θα ευτυχήσουμε.
Ακούγομαι ποιητικός, ίσως ανόητος,
και γελάς διαβάζοντας αυτές τις φράσεις.
Όμως, τώρα ξέρεις
ότι σε εγκαταλείπω για πάντα.
Commenti