Εσοδεία αφορισμών δημοσιευμένων στα κοινωνικά δίκτυα. Για το διάστημα από 27 Αυγούστου έως τώρα:
ΚΑΠΟΙΕΣ φορές, μέτραγε την έκπληξη ν' ανοίξεις αίφνης την πόρτα αντικρίζοντας τον εαυτό σου.
*
ΕΙΝΑΙ απλό: η ποιότητα του ίσκιου σου εξαρτάται από τα λεγόμενα της ζωής σου.
*
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ επιτυχία της ημέρας είναι εκείνη η μοναδική στιγμή όπου τίποτε άλλο δεν αναμένεται: το άκουσμα του παλμού μόνον, που αρκεί για να υπάρξει η επόμενη ημέρα με τη στιγμή και τον παλμό της...
*
Κ' ΥΣΤΕΡΑ, πες μας... Πότε οι άγιοι θα γίνουν άνθρωποι;
*
ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ συμβαίνουν ύστερα, πάντοτε...
*
ΚΑΠΟΤΕ λησμονείς, ύστερα ανακαλείς, το ουράνιο φως που έλαμψε εντός σου ανώφελα...
*
ΛΙΓΕΣ φορές η χαρά είναι επιβεβαίωση. Και λιγότερες φορές, ολοκλήρωση.
*
«ΤΗΝ αγωνία ζήσε την ως γενναιοδωρία».
Έτσι μου έλεγαν όταν αναχωρούσα από το παρελθόν.
*
(Λυρισμοί άτακτοι): ΤΟ ΣΩΜΑ είναι το νεύμα του πνεύματος. Κι ο κόσμος έχει πλασθεί από σώματα σε άπειρα κελεύσματα. Το πνεύμα συναινεί, μετρώντας αντίστροφα.
*
ΕΚ ΤΗΣ ερωτήσεως σιωπή: Ποιος αληθινά γνωρίζει τι σημαίνει ο εαυτός του;
*
ΠΑΛΙΩΝΕΙ το νέο, επιστρέφει παλιότερο...
*
Η ΟΜΟΡΦΙΑ κατακτιέται. Η γοητεία κατακτάει.
*
ΠΟΙΟΣ γνωρίζει τη στιγμή που του ανήκει όταν αυτή συμβαίνει;...
*
ΤΟ εξηγήσιμο δίπολο: Η φαντασμαγορία μου, ιδανική. Ο ιπποτισμός μου, ανεπίδεκτος.
*
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ αντίφαση που γνωρίζει ο άνθρωπος, στο αίνιγμα του έρωτα που λύεται με τον θάνατο, η ομορφιά είναι η «αδύναμη» πλευρά...
*
ΥΠΑΡΧΟΥΝ άτλαντες που περπατάς στο χώμα τους. Υπάρχουν και φαντασίες που δεν φθάνεις στον χάρτη, μα ατυχώς μυρίζεις το χώμα τους...
*
ΠΟΙΟ παρελθόν πρέπει ακόμη ν' αναπνεύσουμε;
*
ΟΛΑ ΑΥΤΑ είναι επίκαιρα, ως παρελθόν ξεχασμένο στο τώρα.
Ζήτω τα αλησμόνητα Τίποτε!
*
ΟΤΑΝ λείπουν οι χρωματισμοί, το απρόβλεπτο Εγώ κατακτάει τις ενεργητικές και τις παθητικές στιγμές του.
*
...ΟΧΙ μόνον λόγια. Επιτέλους, Ποίηση.
*
ΤΟ παράλογο με το απέριττο δημιουργούν όγκο...
*
ΑΓΝΩΣΤΑ τα όμορφα, ήσυχα λιμάνια...
::
Commenti