Η επεξεργασία ενός μικρού, σύντομου σε έκταση πεζογραφικού βιβλίου, κυοφορείται από τον περασμένο Ιούλιο. Εστιάζεται στις τέσσερις εποχές, στο διακύβευμα της επαφής με τους «τέσσερις καιρούς» του έτους και στο συνεπαγόμενο στοχαστικό credo... Μια πρώτη αναφορά, σήμερα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ένα ελάχιστο χαρακτηριστικό απόσπασμα από «Ημερολόγιο χωρίς αρίθμηση»:
«ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ για να βιώσει κανείς τα όνειρα των ονείρων του […] Μόνον με νηνεμία στον νου, υπαινιγμούς και παρηγορία, με την ωραιότητα του ορίζοντα, βιώνεται αυτή η δύσκολη ευτυχία…».
Και μια δεύτερη αναφορά, τρεις ημέρες αργότερα:
«Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ αναλαμβάνει τον ρόλο του προπομπού, της ετοιμασίας και της καταγραφής των υπεσχημένων, μεταμορφώνεται σε προφήτη των όσων αδυνατούν να σαρκωθούν κατόπιν, προοιωνίζεται τις επόμενες εποχές. Είναι το δέος της συνειδητοποίησης και το προφανές…».
::
Commenti