Η συγκομιδή των ελαιόδεντρων, το «μάζωμα των λιόφτων» όπως λέγεται στη μικρή πατρίδα μου, αποτελεί μια εμπειρία ξεχωριστή... Κοπιαστική εργασία με αμφίβολη απόδοση στον καρπό, στην επεξεργασία, στο αποτέλεσμα του λιτρουβειού. Κι όμως, μια ολόκληρη παράδοση συνεχίζεται αγόγγυστα στα χώματα της μοραΐτικης γης, από γενιά σε γενιά.
Κάθε χρόνο, αυτή την εποχή, ανακαλώ τον παππούλη μου τον Γιάννη Μάραντο («Ζαβόγιαννη») που έλεγε για την ευλογία της ελιάς ως δέντρο όταν με κατέβαζε στο κατώι με τις μυρωδιές από το φρέσκο, το πρωτόλαδο, και με τους ήχους που γέμιζαν τη σιωπή του χώρου (ένα μουρμουρητό απροσδιόριστο, απλωμένο και όμοιο με ηχώ ανάμεσα στους τοίχους και στις τράβες, στα λιόπανα, στους μπούγιους, στα πράγματα του κατωγιού).
Commenti