Bellissima, η ταινία

ΙΤΑΛΙΚΟΣ ΝΕΟΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, απόψε (8.00 μ.μ.) στο σινεμά «Νέα Ελβετία», Βύρωνας

Με αφορμή την προβολή της ταινίας Bellissima του Luchino Visconti, στο πλαίσιο του κινηματογραφικού αφιερώματος «Σιωπές και όνειρα», με επιμέλεια του σκηνοθέτη Στέλιου Χαραλαμπόπουλου, συζητάμε για το αισθητικό φαινόμενο "Neorealismo". Για τους σκηνοθέτες και τους συντελεστές ενός όμορφου σινεφίλ χωροχρόνου (η Ιταλία λίγο μετά την ολική καταστροφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου), με πλάνα, ψιθυρίσματα τέχνης κι ασπρόμαυρες αποχρώσεις της πραγματικότητας αλλά και της μυθοπλασίας...

Κινηματογράφος ως μέσον δημιουργικής Ιστορίας

-(«Τα ανθρώπινα πάθη είναι η κινητήρια δύναμη της Ιστορίας», Visconti)
-Εμμεση πηγή – νοηματοδότηση μικροϊστορίας – αντίληψη της Τέχνης απέναντι στη ζωή
-Διάλογος με το παρόν: τι γίνεται σήμερα, τι αποτυπώνεται, πώς κεφαλαιώνεται η τωρινή συντεταγμένη στους μελλοντικούς θεατές-μελετητές

Πολιτικό σχόλιο (ο Λουκίνο Βισκόντι ως αριστερός δημιουργός/μαρξιστής): πρόταση ή καταγραφή;

Μια εποχή και η καταγραφή της μέσα από τον φακό

-Το δίπολο “Miseria” e “Prospettiva” η κυρίαρχη τάση στην κοινωνική συνείδηση και με άμεσο αντίκτυπο στους καλλιτέχνες

-Η κινηματογραφική «αναγκαιότητα» προς τους θεατές

Το αισθητικό φαινόμενο του ιταλικού νεορεαλισμού

Διάλογοι, φωτογραφία, σεναριακός στόχος/θεματολογία: παρακμή, ηθική κατάπτωση, αστικός ευτελισμός, εσωτερική αποσύνθεση

Η συνάρτηση με την ελληνική πραγματικότητα – κοινωνία και κινηματογράφος στην Ελλάδα του ’50-’60