(Πέντε επί ένα)


ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ για την ευγένεια που δεν περιέχει τη φασαρία του είναι.

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το συμβάν καταλαβαίνω την ανοησία μου να μετρώ τον χρόνο.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ πώς είναι ο κόσμος που μου έμαθαν. Εξασκούμαι στον διαφανή δικό μου.

ΕΡΧΕΤΑΙ εμπρός μου η μόνη άξια: η έμπνευση.

ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΙ όλους τους προηγούμενους εαυτούς μου. Τους συμπαθώ και μερικές φορές δικαιολογώ την παρόρμησή τους. Για όλους τους επόμενους, προσπαθώ να συγκατανεύσω...

Commenti