Κατοπινό Ρέθυμνο

Η επιστροφή σ' αυτή τη μικρή πόλη είναι διαρκής. Όπως επίσης η σχέση του διανυόμενου χρόνου με τα αισθήματα, του αναστοχασμού γύρω από πρόσωπα, σημεία του αστικού χάρτη, βιώματα φοιτητικά και βήματα ενηλικίωσης, ψιθυρίσματα μιας ζωής μακρόσυρτης και γόνιμης ανάμεσα σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.

Στην παρούσα ανάρτηση συγκεντρώνονται φωτογραφίες, σχόλια και αφορισμοί, μικροκείμενα ή αποσπάσματα ποιημάτων, με αφορμή τις τωρινές, κατοπινές επισκέψεις εκεί... Όλα ομοιάζουν και παράλληλα διαφέρουν, ανανεώνονται ή διατηρούνται ανέπαφα στο Civitas Rethymnae.
 

Τα σκοτάδια, εδώ στη μνήμη, ποτέ δεν σβήνουν.



Η δύσβατη περιοχή του εαυτού ατενίζεται μόνον.

Από αυτό που έζησες, οι αποχρώσεις του σε κυριεύουν. Και θα διαρκούν.

Το φως παραμένει η μόνη κατανόηση του υπάρχοντος.

...Οι γενέθλιες νησίδες 

οι αγωνίες
που θέλησες να λησμονήσεις
θα τις αρνηθείς;...

Ήταν πάλι όλα εκεί. Το λέγειν τότε, τα γραπτά τώρα.
Κι έφθαναν κυματιστά, ακέραια κι όμως ανεπίδοτα στο παρόν μου.