Σε αυτό το σπίτι κατοικούν μόνον οι αναμνήσεις. Δεν απαιτούν τίποτε, παρά το σχήμα του, το περίγραμμα ενός χρόνου ατελούς, όσο και τη σιωπή. Εκεί εγκατοικούν, εκεί θα απομείνουν, ώσπου. Σηκώνοντας το βλέμμα ο περίεργος επισκέπτης στέκεται σε αυτή τη λάμπα και την καλαμωτή, που φθείρονται από το χιόνι αργά. Ποτέ δεν θα μάθει ποιοι υπήρξαν εκεί, γιατί δεν επέστρεψαν, ποιος θα λυπηθεί αυτό το σπίτι, βασανισμένο από τις αναμνήσεις του, και θα το γεμίσει με φωνές ερωτικές, παιδικές μελωδίες και κεράσματα.
Commenti