UMBERTO SABA:
«Ο ποιητής είναι αμάλγαμα ενός παιδιού κι ενός άνδρα που συνοψίζεται σ’ ένα πρόσωπο: είναι παιδί που εκπλήσσεται από τα πράγματα που συμβαίνουν σ’ αυτό το ίδιο ενώ ωριμάζει. Oταν κατόπιν, με τα χρόνια ο άνθρωπος γερνάει, μένει μόνο το παιδί. Και το παιδί ζητάει τη μάνα του. Τώρα, η μοναδική μητέρα (η μόνη γυναίκα που μπορεί πραγματικά να λυπηθεί έναν γέρο) είναι η μάνα Γη».
μτφρ.: Βασίλης Ρούβαλη | trad.: Silio D'Aprile
Commenti