ATTILIO BERTOLUCCI
Για ένα όμορφο πρωινό
Ενας ουρανός τόσο απαλός
ένας άνεμος τόσο ανάλαφρος
δεν ξέρω πια πού βρίσκομαι
πού ήμουν.
Ω, γυμνή γαζία,
μελαχρινή βιολέττα,
που στη λίγη ζέστη
μαραίνεσαι...
Πρωινό που φεύγεις
και τίποτε δεν γνωρίζεις για μένα και τη βιολέττα
που τόσο την αγαπώ,
και για το κλαδάκι
το γυμνό της γαζίας,
πρωινό, μην φεύγεις.
μτφρ.: Βασίλης Ρούβαλης | trad.: Silio D'Aprile
Commenti