1. Η αμεσότητα της συναναστροφής με μαθητές, με θεματικό επίκεντρο τον ποιητικό λόγο, είναι εμπειρία έντασης >>> Δεν υπάρχουν δεδομένα και συγκεκριμένες αφετηρίες διαλόγου, ούτε καν περιθώριο ελιγμών, διαφοροποιήσεων ή άστοχων νοηματικών συσχετισμών: πρόκειται για ακροατές έτοιμους για απόρριψη ή ενθουσιασμό >>> Παραμένουν όμως οι πιο προσηνείς αναγνώστες της λεπτομέρειας κι εκτιμούν το ακέραιο και αληθές... - Μερικές σκέψεις μετά την εκδήλωση ποίησης με εκπαιδευτικούς και μαθητές του Λυκείου Καμινίων, απόψε, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης Με τη συμμετοχή επίσης των Τασούλας Καραγεωργίου και Γιάννη Πατίλη, σε κλίμα ένθερμο, δηλαδή σπάνιο πια.
2. Ποτέ δεν είναι πιο έγκριτη η εμπειρία που αποκομίζει κάποιος από έναν δημιουργό απ' όταν καταφέρνει να διεισδύσει στα άδυτα της γραφής του >>> διότι τα χειρόγραφα διαθέτουν την προσωπική αχλύ, τη βάσανο και την τεχνική περιπέτεια της γραφίδας του >>> Οπως στην περίπτωση της σημερινής επαφής μου με χειρόγραφα του Κ. Π. Καβάφη (από το ευρύτερο αρχείο του) >>> ποιήματα, επιστολές, ταξιδιωτικοί φάκελοι, γενεαλογικοί κατάλογοι, άλλα σύντομα κείμενα... >>> Ολα με την πένα του >>> και με τις μικρές ατέλειες που αφήνει το χέρι από το κράτημά της για ώρα, τον έλεγχο περιθωρίων κι αρχιγραμμάτων, τα διάστιχα μετρημένα με το μάτι, τα τρεξίματα του μαύρου μελανιού πάνω στο χαρτί >>> Βίωμα πρωτότυπο κι έντονο.
Commenti