Venetico, isoletta di Messinia (foto: Silio D'Aprile)
Ποιο είναι το νόημα της εμπνευσμένης δημιουργίας σ' αυτόν τον κόσμο; Και πώς θα κριθεί εφ' ημέραν όταν η μοναδική ηθική διάστασή της περικλείει εννοιολογικά την περάτωση - την ισόρροπη συσχέτιση της ύπαρξης με το αέναον, όσο και την εναρμόνιση της πίστης με την επιθυμία του όντος;
Ποιος διαχωρισμός θα ωφελήσει την πράξη έναντι του προϊόντος χρόνου; Είναι άραγε το ενδιάμεσο υλικό αυτό που ο καλλίτεχνος νους ονομάτισε "ποίηση"; Κι ο λόγος, αυτή η παρόρμηση του υπάρχειν, θα κορυφωθεί επιτέλους;
Ποιο μέγεθος μπορεί να καταμετρηθεί για την απουσία του θεού από τη σύγχρονη αφήγηση; Μήπως μένει στείρα η εποχή από έλλειψη ενός απαιτούμενου όλβιου μύθου; Στην εντέλειά της, η εποχή, δημιουργεί πιθανώς αναχώματα πριν την έλευση μιας επόμενης, ακόμη πιο επώδυνης αλλά σαφέστερα πιο "κινητικής";
Commenti