(απόσπασμα από το ποίημα "Indifferenza")
Αναβλύζει αυτό το μίσος σαν δυνατός έρωτας
σε στιγμή θρήνου, και φαντάζει ασυγκράτητο.
Ζητάει πρόσωπο και σάρκα, σαν να ‘ταν ο έρωτας.
Πέθαναν η σάρκα του κόσμου και οι φωνές
που τραγουδούσαν, ένα τρεμούλιασμα σκεπάζει τα πράγματα -
όλη η ζωή εξαρτάται από μια φωνή...
:::
E' sbocciato quest'odio come un vivido amoredolorando, e contempla se stesso anelante.
Chiede un volto e una carne, come fosse un amore.
Sono morte la carne del mondo e le voci
che suonavano, un tremito ha colto le cose;
tutta quanta la vita θ sospesa a una voce...
[μτφρ./trad.: Silio D'Aprile]
Commenti