Εξοστρακισμός κι απώθηση

(φωτό: www.slap.gr)
Η χθεσινή συγκέντρωση των "Αγανακτισμένων" στο Σύνταγμα πρέπει να συνυπολογιστεί με το "παιχνίδι" μεταξύ των κομμάτων εντός της Βουλής (για την περίφημη "ψήφο εμπιστοσύνης"), μεταξύ των δανειστών και των πολιτικάντηδων της ευρωζώνης, μεταξύ των εβραϊκών και άλλων συμφερόντων "οίκων κεφαλαιακής ανοχής" στη συγκεκριμένη συγκυρία >>> Κανένας δεν γνωρίζει το τι μέλλει γενέσθαι: με ή χωρίς Μεσοπρόθεσμο, η διάθλαση προς μια νέα Αργεντινή, η διάσπαση του κοινωνικού ιστού, η επιβίωση και επανεπιβολή του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος, η καθυπόταξη της σημερινής γόνιμης γενιάς αποστερώντας κάθε ελπίδα, προσδοκία, προεργασία για το αύριο (ως όφειλε και ως επράχθη για όλες τις προηγούμενες γενιές, εξάλλου) >>> Περπατώντας ανάμεσα στους ομηλίκους -λίγο πάνω και λίγο κάτω στη διαφορά ηλικίας- και συνομιλώντας με αγνώστους ή φίλους, ενεργούς είτε ανέργους, παραμένει στα πρόσωπα όλων η αίσθηση της αναγκαίας αλλαγής >>> ...μια λέξη φορτισμένη συγκινησιακά με παρελθοντικές φλυαρίες (βλέπε παπανδρεϊκό λαϊκισμό) η οποία ωστόσο επιβάλλεται να έχει μιαν άλλη χροιά >>> Πολιτική ωριμότητα από τους λεγόμενους και δηλούντες πολιτικούς, συνεννόηση με πρόσημο εθνικό από τους λεγόμενους κοινωνικούς εταίρους, ρεαλιστική τοποθέτηση της κοινής γνώμης απέναντι στην επικείμενη άβυσσο μιας χρεοκοπίας >>> Ερώτηση-αναρώτηση προς τους εκλεγμένους βουλευτές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο: όταν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες (ο αρχαιοελληνικός "δήμος") σε χλευάζει με κάθε τρόπο καθημερινά, δεν έχεις την ελάχιστη εσωτερική συναίσθηση της εντροπίας, τη λαϊκώς αποκαλούμενη "τσίπα", ώστε να δηλώσεις παραίτηση-απομάκρυνση; Ή έστω να αποδεχθείς την ετυμηγορία του εξοστρακισμού όταν η δημοκρατία δεν εξυπηρετείται, δεν εκφράζεται, δεν προστατεύεται με τα διάφορα φράγματα που στήνεις απέναντι στους έχοντες δικαίωμα ψήφου σ' αυτή την κοινωνίας;... >>> Παρακολουθώντας την ονομαστική ψηφοφορία από το Κανάλι της Βουλής, χθες αργά το βράδυ, με ένθετες τις πικάντικες ιστοριολογίες των συνήθων πρωταγωνιστών, διασφαλίστηκε -οριστικά προφανώς- η πεποίθηση (εν αμφιβόλω έως στιγμής) ότι ετούτοι οι άνθρωποι διάγουν σ' ένα δικό τους, παράλληλο Σύμπαν... >>> Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πιο κυνική και επομένως πιο άγρια για αμφότερες τις πλευρές...

Commenti