Η ενασχόληση των πλείστων με την πολιτική προσφέρει την επίφαση της ελέω θεού σοβαρότητας για έννοιες, πρόσωπα, καταστάσεις >>> Το φαινόμενο της αψεγάδιαστης ρητορείας «πολιτικός ίσον επιφανής άνδρας», όπως δομήθηκε και διατυπώθηκε στη μετεμφυλιακή αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας, συμπεριέχει το ακαταλόγιστο μιας ηθικής συμπεριφοράς, κάποιας εκφραστικής ελευθεριότητας ενίοτε, είτε ακόμη της πρακτικής εφαρμογής πολιτικών αποφάσεων με έγκριτο -έστω κι αν αμφισβητήσιμο- ηγεμονισμό >>> Τα παραδείγματα πάμπολλα, μετρήσιμα και αυταπόδεικτα τις τελευταίες δεκαετίες, μπολιασμένα από ματαιοδοξία, αλαζονεία, απόμακρη-αλληγορική οπτική της πραγματικότητας >>> Οπόταν η συγκεκριμένη επίφαση μεταλλάσσεται (βλέπε «καισαρισμός»), τα προσωπεία πέφτουν απότομα, με πάταγο... >>> ...και η τραγικότητά τους αποκαλύπτεται στα δεκάδες θρύψαλα που απομένουν στο χώμα >>> Ειδικά δε στις περιπτώσεις απογόνων πολιτικών προσωπικοτήτων, «το γαρ πολύ της θλίψεως...»
Commenti