Την επόμενη φορά που θα φοβηθώ, έλεγε ο νεαρός στρατιώτης, θα ξεχάσω τον Θεό >>> Θα τον μισήσω αληθινά, θα στρέψω το βλέμμα μου στο κενό, θα γίνω ο νικητής >>> Σαν αλληγορία και παρανόηση της δύναμης, της υπαρξιακής βούλησης μέσα στον ωκεανό >>> Οπως την ώρα της γραφής, του έρωτα, της λησμοσύνης ή του θανάτου: μεταμορφώνεται σε μια υπερκόσμια αντίρρηση >>> Οι ανάσες δεν περισσεύουν. Οι πρόδρομοι της αιωνιότητας φάνηκαν πια στα πρόσωπα. Η γνώση μετατοπίζει το άχθος στην άλλη ημέρα >>> Εγραφε τότε ο Αγιος Αυγουστίνος: Πάντα σ' αγαπούσα, Ομορφιά τόσο αιώνια και τόσο νέα, πάντα σ' αγαπούσα. Ω ναι, γιατί εσύ ήσουν μέσα μου κι εγώ έξω. Εκεί σ' αναζητούσα, παραλογισμένος, πέφτοντας μέσα στα ωραία σχήματα των πλασμάτων σου...
Commenti