Συνομιλία με τη Μάτση Χατζηλαζάρου

Montagna ad Arcadia, Gortinia (foto di Silio D'Aprile)
Ψιλή φωνή και γέλια μικρού κοριτσιού >>> Εκείνα τα χρόνια του χρυσαφένιου ήλιου >>> Μην τα φοβάσαι τα χέρια μου / ξέρουνε πολλά περισσότερα / απ' ό,τι έμαθε ποτέ το βλέμμα μου >>> Αγαπώ την επιδερμίδα που μυρίζει πρωινό ξύπνημα, ξεδιπλώνω χαριτωμένες αναμνήσεις ενός παιδιού, αναρριγώ απέναντι σε λέξεις που 'ναι άστρα στην άκρη τ' ουρανού >>> Ισχνή μαύρη γραμμή / πάνω σ' ένα χάρτη με τα περίχωρα / ξαναδιαβάζω τ' όνομά σου / "Ακου αν βρέχει" >>> Με την αγωνία του παλμού - θα συμβεί ή όχι; θα αγαπηθούμε;- με αντικείμενα αδιάφορα και ξεραμένα θαλασσινά στολίδια στον λαιμό, με μαγικές κουβέντες έχοντας τα δάχτυλα σταυρωμένα >>> Τι είναι ο ύπνος τι είναι ο ύπνος / και το βλέμμα σου / είναι πάντα σήμερα το βλέμμα σου / με μένα >>> Κάποτε ήθελα να γράψω ένα χαμόγελο σε νότες μα άκουσα τη μελωδία του ερχομού κι αφουγκράστηκα τον πόθο >>> Η παλάμη σου ανοίγει όταν σκάει το σύκο... >>> Δεν σβήνουν οι ευχές, όλοι θ' αντέξουν τα δειλινά, τα μαλλιά πέφτουν στον ώμο όπως τα πουλιά από τη κορυφή του λόφου >>> Τα λόγια έχουνε κρόσσια...

Commenti