Ο ποιητής μιλάει: Cesare Pavese >>> ...απ' το πρωί έως το βράδυ τριγυρίζει στους δρόμους- και ψιλοτρώει, ψιλοκοιμάται, ψιλοπηδάει τις σκύλες >>> Ο ποιητής σημειώνει γιατί ξέρει: Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου >>> ...το πρόσωπό σου δε θα γίνει καλοκαίρι / μες στους ανθρώπους δε θα ξημερώσει >>> Ο ποιητής αγωνιά σιωπηλός: Miguel de Unamuno >>> ...κι η σκόνη της λάβα / Πορεία φωτιάς η λάσπη / Η ιστορία μένει / Το θαύμα περνάει >>> Ο ποιητής αγαπάει δύσκολα: Διονύσιος Σολωμός >>> ...κοίταξε λίγο τη σεμνή μορφή του / και πες μου αν άλλη υπάρχει κάτω απ' τ' άστρα >>> Ο ποιητής τυφλώνεται ασμένως: Γιώργος Σαραντάρης >>> ...παλιά μου αγάπη / Οταν πλάι στην ανάμνηση πεθάνεις / Εγώ σβήνω τα φώτα της καρδιάς μου / Για να μη βλέπω πια το καθετί / Και να κοιμάμαι μέσα στ' όνειρό σου >>> Ο ποιητής αποχωρεί ρωτώντας: Αργύρης Χιόνης >>> Δεν έχω άλλη άμυνα απέναντι σ' αυτή την άσπλαχνη ομορφιά >>> Η ποιήτρια παραλογεί: Τζένη Μαστοράκη >>> ...και καθώς δεν υπήρχε διέξοδος, και οι τοίχοι γερά μαγκωμένοι, εκρατούσαν καλά των παλιών οι αγάπες και τις νόμιζαν όλοι για αθάνατες >>> Κάποιος τις προάλλες έβριζε στην πλατεία γιατί δεν του δίνεται ο στέφανος της δόξας, ένας ταξιτζής πάτησε το γέρικο περιστέρι βάζοντας δύναμη στο γκάζι του, ο άντρας τόλμησε να φιλήσει στο στόμα την ίδια καθημερινή άγνωστη κοπέλα στο καφέ του πεζόδρομου, οι φωτογραφίες πια δεν είναι χάρτινες για να τις βλέπουμε παρέα, οι ψεύτες καλλιτέχνες μετράνε μόνον τα χρήματα, τα πρωινά δεν περιέχουν χαμόγελα όπως τότε στα όνειρα, οι κίονες είναι αμέτρητοι όσο το μάτι πασχίζει να τους στοιχίσει, μονάχα η αλήθεια εισχωρεί σαν το αίμα στις φλέβες, οι φεγγίτες χτίστηκαν οριστικά για να μην μπαίνουν τα χελιδόνια και η θάλασσα...
Commenti