Λιοντάρια στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό...

Κεραμεικός

Αποκαλύφθηκε ένα πελώριο μαρμάρινο λιοντάρι με χρυσά ψήγματα τριγύρω του... η σημαντική είδηση που δεν θα ακουστεί καν, με θαυμασμό ή απέχθεια >>> από την ανασκαφή στον Κεραμεικό, στο Δημόσιο Σήμα του 4ου αι. π.Χ. >>> γιατί δεν "πουλάει" το προϊόν στο σύστημα των εν ολίγοις περιπαθών πολιτιστικών κύκλων (ζωγράφοι, σκηνοθέτες, ποιητάδες, ηθοποιές, μουσικοσυνθέτες, τραγουδιστάδες, τηλεπερσόνες, σχολιογράφοι κι άλλοι διευθύνοντες-παράγοντες) που διαρκώς οφείλουν ν' ανακυκλώνουν την ύπαρξή τους στο χρηματιστήριο του λεγόμενου σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού >>> Σ' αυτές τις χλομές αποχρώσεις αδιεξόδου και αίσθησης πνιγμού για τον όποιον νοήμονα, τελικά χωρούν φαινόμενα σαν τους μονίμως καλλιτεχνίζοντες μιας "κουλτούρας" τελειωμένης λίγο μετά τη Μεταπολίτευση, σαν τους εκ πεποιθήσεως παρακαλούντες συνδρομή από το κράτος για τα αμφίβολης πιστότητας δημιουργήματά τους, σαν τους εκπαιδευόμενους για τη λήψη βραβείων (εντός και, αλίμονο, εκτός συνόρων) και ρόλων σε ποικίλες επιτροπές και συμβούλια, σαν τους βαλέδες της πολιτικής εξουσίας που εύκολα ξεγυμνώνονται όποτε στηρίζουν (;) τους διάφορους πρωταγωνιστές της δημαρχίας, της νομαρχίας, της περιφέρειας, της πρωθυπουργίας, σαν τους ανύποπτα προβεβλημένους από τα αμόρφωτα ΜΜΕ σε ένδειξη αμοιβαιότητας και αλληλουχίας >>> Ολη αυτή η γραφικότητα δεν χωράει βεβαίως τους νεότερους, τους μη προσαρτώμενους, τους διαφωνούντες ή, έστω, τους αυτενεργούντες - εκτός εάν επανέλθουν από την Εσπερία οπότε θεωρούνται αναγνωρίσιμοι κι αξιοποιήσιμοι... >>> Αυτό το λιοντάρι λοιπόν της πρόσφατης ανασκαφής στην οδό Μυκάλης, σε διαστάσεις 1,5 μέτρου ύψος και 2,00 μέτρων μήκος, ξεπετιέται μέσα από το χώμα με την αβρότητα του αληθινού, του αυθεντικού έργου, του διαχρονικού >>> Και οι απορίες, τα παρεπόμενα ερωτήματα και οι συγκρίσεις προκαλούν όχι την οργή ή τον χλευασμό αλλά τη μελαγχολία...