Χωρίς λόγια (τα βότσαλα)

I parenti miei a Coron, disseminati al tempo...

Απόψε άκουσα πως τα βότσαλα έχουν φωνή και μάτια >>> Πως η πτώση των Λεοντιδών στον ουράνιο θόλο είναι τύχη μυστική, και μουσική στα αυτιά το φωτεινό δάκρυ τους μέσα στη θάλασσα >>> Πως τα γαρύφαλλα φυτρώνουν στα στόματα των λιονταριών του παλιού κρεβατιού μου >>> Πως κάθε φορά που σε θυμάμαι σε ξεχνώ για την επόμενη φορά: αλλιώς θα πεθάνω >>> Πως μιλώντας με τη σιωπή συμφωνεί το σύμπαν υπέρ ημών, όχι των εφήμερων >>> Πως τα βήματα των πραγμάτων σκοντάφτουν στα μικρά ψέματα αυτής της στιγμής