Η πιο δραματική υπόμνηση του ανατριχιαστικού πολιτικού παρελθόντος αυτής της χώρας συμβαίνει, ωσάν βομβαρδισμός από τα ΜΜΕ, μέσα από τον χλιδάτο γάμο του κυρίου Νικόλαου Γλύξμπουργκ στις... πολύπαθες Σπέτσες, αυτές τις ημέρες.
Δεν είναι αυτό το γελοιωδώς στημένο χαμόγελο μπροστά στις κάμερες, που θυμίζει απ' άλλες εποχές τον πατέρα, τον παππούλη και τη γιαγιά του όταν κοιτούσαν "τάχα μου" φιλήσυχα και πατερναλιστικά το ημιαστικό κι αγροτικό πόπολο της ημεδαπής στα μετεμφυλιακά χρόνια.
Δεν είναι το μπλαζέ ύφος "γαλαζοαίματου" (όρος που ουδέποτε κατανόησα επακριβώς...) που καθόλου δεν πείθει καθότι δεν του το ζήτησε κανένας και άρα δεν υφίσταται αντικειμενικά.
Δεν είναι oύτε η αίσθηση της προπαγάνδας που προσπαθεί να χτίσει ένας ολόκληρος, έστω κι αν λησμονημένος, μηχανισμός βασιλόφρονων κι αναχρονιστών της εκδικητικής Δεξιάς του παρελθόντος.
Είναι κυρίως η διαπίστωση της λογικής της "κλειδαρότρυπας" και του χαζέματος στο θέαμα, τα οποία λειτουργούν αντιθετικά με την ιστορική μνήμη. Την ανάσχεση που προκάλεσε αυτή η οικογένεια στην ελληνική κοινωνία, την επανειλημμένη παραβίαση της συλλογικής βούλησης για δημοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις με αντεθνικούς διαύλους, τις καταστροφές που επέβαλαν οι διάφορες αποφάσεις και επιλογές των μελών της. Βλέποντας λοιπόν την "αναστάτωση" των τηλεηλιθίων να "πάρουν πλάνα" από τον περίφημο γάμο ικανοποιώντας το σύνδρομο του Μαζόχ, προκαλείται ο γέλωτας, το κακαριστό γέλιο, το σαρδόνιο χαμόγελο... Ή τουλάχιστον, έτσι πρέπει ν' αντιμετωπιστεί.
Εν τέλει, το ηθικό δίδαγμα: αυτοί οι κύριοι -και οι διαρκείς συνένοχοί τους- αποδεικνύουν ότι τίποτε δεν διδάχθηκαν από τη "θητεία" τους σ' αυτόν τον τόπο: η απόσταση που τους χωρίζει από τους κοινούς θνητούς παρέμενε και παραμένει χαοτική, δυσθεώρητη, απροσμέτρητη - η κοινωνία που σήμερα ζει με λιγότερα από χίλια ευρώ και τον εφιάλτη της ανεργίας δεν θα μπορέσει ποτέ να συνεννοηθεί, ούτε καν προσποιούμενη το αντίθετο, με ετούτους τους ηθελημένα απόντες από τις χαρές και τις λύπες της, τη θετική ή αρνητική εξέλιξή της... Γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν βασιλιάδες ή έστω "επανερχόμενοι" βασιλιάδες.
Commenti