Υπάρχει η φωτισμένη όψη της τραγικότητας >>> Ο πόθος και η συντριβή, η ανάνηψη του εγώ, το ευκταίο της ανθρώπινης φύσης >>> Τα όνειρα αναμοχλεύουν την πραγματικότητα υπέρ ενός μικρόκοσμου που χωράει ελάχιστους διαφορετικούς μύστες >>> Συνομιλούμε δίχως περιττές λέξεις, και μ' αυτές οδεύουμε... >>> Ειδάλλως, επαληθεύεται η μοναξιά..., όσο επίσης η αδήριτη αίσθηση της ματαιότητας, τα δακτυλικά αποτυπώματα μιας ποίησης στεγνής, δυστυχισμένης.
Commenti