Πέντε αράδες σε άσπρο-μαύρο (ΙΙ)

Η μάσκα που κρύβει τα σημάδια, ωσάν προσκύνημα κι αποδοχή >>> Ρωτώντας για τους αστερισμούς εκχωρείται η αλήθεια, το προσωπικό σύμπαν: κανένας δεν είναι μόνος, κανένας δεν είναι παρά το ελάχιστο ψιθύρισμα ενός στιλπνού εγώ >>> Ακόμη τα βήματα τριγυρίζουν, δεν συναντιούνται, αργόσυρτα >>> Ο ποιητής Λειβαδίτης αναγιγνώσκει κάθιδρος, παραγκωνισμένος, αυτήν την αυγουστιάτικη νύχτα, τους έρωτες σ' αφετηρία: Kύριε, κανείς δεν ήθελε να μεγαλώσει...

Commenti