Fiera ateniese (foto: Silio D'Aprile)Τα σώματα κινούνται ρυθμικά, τα βλέπω, χωρίς μελωδία >>> Οι στίχοι ακούγονται βιαστικά -όλα αυτά τα προηγούμενα βράδια- για να κερδίσουν την πολύτιμη ανυπαρξία >>> Τα γένεια μου πονούν, όπως οι άδειες ώρες... >>> Το κάθε φιλί σβήνει μία άλλη φωτιά >>> Κάποιοι ψιθυρίζουν τις λέξεις τους απομονώνοντας, αέναα, τη φωσφορική γραμμή από το ρίγος της νύχτας >>> Αναπόφευκτα, τον είδαν μια φορά να κλαίει >>> Το παραμύθι χωρίς τέλος είναι αλήθεια τεθλασμένη >>> Μα γιατί δεν επιμένεις να τον αγαπάς έξω από τις καταφυγές σου; >>> Εναλλάξ η στιχομυθία: μου ήρθε παράξενα η ιδέα του Παραδείσου χωρίς τη Βερενίκη...
Commenti