Σύντομο ημερολόγιο Αυγούστου Χ

Gustave Doré

Ο κεραυνός που ασήμισε την ίσαλο γραμμή είναι αφετηρία τέλους >>> Οι πρώτες σταγόνες βροχής αψηφούν την επιθυμία για παράταση: σήμερα ή αύριο, δεν θυμάμαι πια, το θερινό ηλιοστάσιο θα εξοριστεί στα υπόγεια >>> Οι ενοχές περιβάλλουν τούτο τον μικρόκοσμο: >>> τα καΐκια χάνουν την ήρεμη αυταρέσκειά τους στα βραδινά φώτα >>> η φρυκτωρία καίγεται >>> Οι ελαιώνες ξερνούν τις μαυρισμένες ρίζες τους, όπως οι μελλοθάνατοι την ελπίδα πίνοντας τις τελευταίες γουλιές κρασί >>> Γλίστρημα στην αγάπη, σε κοντινά αστέρια, στην κωμωδία των ονομάτων >>> Χωρίς ακροστιχίδα, χωρίς ρούχα >>> Τα σεντούκια περιέχουν τις άλλες ζωές >>> Οι ξύλινες δοκοί γίνονται κουπιά είτε άγκυρες >>> Κάθε τι αναπνέει πριν από το θαύμα >>> Χάραξα λοιπόν έναν σταυρό στην πέτρα >>> για να γίνει αέρας που φύσηξε >>> Γέμισα με άμμο τις ημέρες και τις νύχτες μου >>> Δεν ξέχασα τον εαυτό σου, επέστρεψα για σένα >>> Κι αυτή η παρατεταμένη συνήθεια διαρκεί σαν αυγουστιάτικη αυταπάτη...