Σύντομο ημερολόγιο Αυγούστου ΙΙΙ

Gustave Doré
Η βόλτα είναι καθιερωμένη >>> ανάμεσα σε πολεμίστρες, βήματα και λαρυγγισμούς των προγόνων >>> Ο μύθος συγκρατεί ακόμη στα λόγια αυτών που απέμειναν την παράδοξη βουτιά της ρηγοπούλας που αυτοκτονεί έφιππη στη νότια πλευρά >>> στ' όνομα ενός ιδανικού >>> προτού οι γαλέρες με τα πορφυρά πανιά και τους κιτρινωπούς σταυρούς εμφανιστούν λυτρωτικά πίσω από τους βράχους >>> Ανάλογη η διαδρομή στον χωρόχρονο, στα λεπτά δάχτυλα της Ιστορίας και της ατομικής εμπειρίας >>> Με συγκρατημένη κίνηση του κορμιού, με βουτιές σε σκιασμένα ύδατα, με κραυγή και φόβο από τον κεραυνό που μόλις έπεσε αναστατώνοντας τους θαλασσινούς >>> Η ζωή αξίζει τη σοβαρή αντιμετώπιση ενός ιδαλγού; >>> Καρδιοχτύπια και στίχοι, ανέτοιμοι επιβάτες, δοσμένες υποσχέσεις, σχήματα, πολλά σχήματα από τριμμένο κάρβουνο >>> Οπως το νόημα της στιγμής, της πρώτης ανάσας ενός νέου θεού, της ελεύθερης πτώσης του εγώ, των δακρύων του Αγίου Λαυρεντίου στον αποψινό ουρανό...

Commenti

Καλησπέρα Βασίλη απ' ότι καταλαβαίνω στις τελευταίες γραμμές εκφράζεις μία ανησυχία - αγωνία "ιδαλγού". Μάθε πως είναι σε διωγμό οι ιδαλγοί κι όσοι ταράζουν τα νερά με "ποιητικές" μουσικές. Ο κόσμος θα παραμείνει υλιστής με κάθε κόστος. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ... και τώρα βασιλεύει το σκοτάδι. Μόνο που κάποια στιγμή και αναπόφευκτα το έρεβος θα καταπιεί αυτούς που θρέφει. Υπομονή...
Φώτης ο Θαλασσινός που ανησύχησε με το κεραυνό. Σαν πολύ φως ξαφνικά και τα μάτια μου συνήθισαν στο σκοτάδι τους. (Ο.Θ.Μ.Μ)