Gustave Doré
Η βόλτα είναι καθιερωμένη >>> ανάμεσα σε πολεμίστρες, βήματα και λαρυγγισμούς των προγόνων >>> Ο μύθος συγκρατεί ακόμη στα λόγια αυτών που απέμειναν την παράδοξη βουτιά της ρηγοπούλας που αυτοκτονεί έφιππη στη νότια πλευρά >>> στ' όνομα ενός ιδανικού >>> προτού οι γαλέρες με τα πορφυρά πανιά και τους κιτρινωπούς σταυρούς εμφανιστούν λυτρωτικά πίσω από τους βράχους >>> Ανάλογη η διαδρομή στον χωρόχρονο, στα λεπτά δάχτυλα της Ιστορίας και της ατομικής εμπειρίας >>> Με συγκρατημένη κίνηση του κορμιού, με βουτιές σε σκιασμένα ύδατα, με κραυγή και φόβο από τον κεραυνό που μόλις έπεσε αναστατώνοντας τους θαλασσινούς >>> Η ζωή αξίζει τη σοβαρή αντιμετώπιση ενός ιδαλγού; >>> Καρδιοχτύπια και στίχοι, ανέτοιμοι επιβάτες, δοσμένες υποσχέσεις, σχήματα, πολλά σχήματα από τριμμένο κάρβουνο >>> Οπως το νόημα της στιγμής, της πρώτης ανάσας ενός νέου θεού, της ελεύθερης πτώσης του εγώ, των δακρύων του Αγίου Λαυρεντίου στον αποψινό ουρανό...
Commenti
Φώτης ο Θαλασσινός που ανησύχησε με το κεραυνό. Σαν πολύ φως ξαφνικά και τα μάτια μου συνήθισαν στο σκοτάδι τους. (Ο.Θ.Μ.Μ)