Χωρίς λόγια (στο ακρωτήριο ΙΙ)

la casa, a Cavo Gallo, Luglio 2009
Κάθε βήμα προς τον προορισμό είναι επίτευξη >>> Το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ όπως δεν ολοκληρώνεται ποτέ ο κύκλος >>> Τίποτε δεν χάνεται στην πορεία αφού η ίδια η Ιστορία παραμένει τόσο απρόβλεπτη >>> Για εκείνους που την αφουγκράζονται και τη βιώνουν σαν ερωτική πράξη >>> Υπάρχουν όρια στον χρόνο και τον χώρο; >>> Οι διαφορετικές αποχρώσεις αυτού του ορίζοντα πειθαναγκάζουν τη σκέψη - αναγεννούν τον οδυσσεϊκό νόστο, ανοίγουν τα χέρια, προτείνουν το στήθος κι απλώνουν τα πόδια στα νερά του πελάγου...

Commenti

Καλησπέρα. Με ταξίδεψαν οι σκέψεις σου σε ανολοκλήρωτους κύκλους :) συλλογισμών. Αλλά η δροσιά στα ποδιά μου ήταν μοναδική...συνεχίζω ...τα ξαναλέμε...
Amalia ha detto…
Υπαρχουν λοιπόν πολλοί κύκλοι που δεν ολοκληρωνονται; υπαρχουν βηματα, μηνυματα, που ενώ μοιαζουν πως καπου οδηγούν τελικα μενουν μετέωρα;
Ποιο ειναι το επόμενο βήμα;
Η θαλασσα θα βρισκεται ακομα εκει..αναμεσα...για λιγες μερες ακομα...
SILIO D'APRILE ha detto…
...ετούτη δεν είναι η γοητεία του ζειν; Χωρίς ανολοκλήρωτους κύκλους και μετέωρα, γενικότερα, του νοός, τίποτε δεν έχει νόημα...
Amalia ha detto…
Μα δεν ειναι το σημαντικο να ψάχνουμε το νόημα στα πράγματα...καμια φορα η απουσια του ειναι ακομα πιο γοητευτική...
Αν προκειται ο κύκλος να μεινει ανολοκληρωτος, τοτε θα σταθω στο ακρωτήρι της ακτινας του και θα απολαυσω τη θεα που μου προσφέρει απο εκει..