Βλέποντας με άλλα μάτια

Μερικές φορές προάγεται περισσότερο η φαντασία όταν απουσιάζει η άμεση, προσωπική επαφή >>> κι όταν ακόμη νιώθεται το τι, με τρόπο νοερό, σταλμένο σε φάκελο >>> Τα σύννεφα πάνω από τη δύση, την ώρα τη σιωπηλή, μοιάζουν να στέκονται, πεισματικά ίσως, πάνω από τη μαύρη γραμμή της αμοργινής οροσειράς >>> Η άλλη πλευρά, η μη ορατή, περιέχει τα πάντα >>> Ετσι πιστεύει το βλέμμα, ευαγγελίζεται φλύαρα, με πλάνη ή βεβαιότητα >>> Ο ποιητής το σημειώνει, αδρά και σύντομα: "Ό,τι έφυγε, ριζώνει εδώ, στην ίδια θέση, λυπημένο, αμίλητο..."