Αποδημίες συγγραφέων και άλλων τινών

Είναι αφορμές σαν την προκείμενη, που προκαλούν μερικές σκέψεις για τη συγχρονία και τη διαχρονία του έργου και των δημιουργών >>> Ο θάνατος του Γιώργη Παυλόπουλου, του ποιητή που έζησε στη "σκιά" του Γιώργου Σεφέρη, απασχόλησε αρκούντως τα ΜΜΕ χθες >>> Ενας ακόμη ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς ακολούθησε τους υπολοίπους στον φυσικό προορισμό της ζωής >>> Το έργο του υπήρξε μικρό σε ποσότητα (μόλις 7 βιβλία) >>> η ποιότητά του άγγιξε τον μέσο όρο >>> Διότι ευκαταφρόνητο ετούτο, αλίμονο >>> Ούτε πρόσθεσε ούτε αφαίρεσε κάτι στην πορεία της σύγχρονης ελληνικής ποίησης >>> Είναι συζητήσιμη η μελλοντική προσέγγισή του από μελετητές κι αναγνώστες >>> Πρόκειται βεβαίως για το σταθερό ερώτημα στον χώρο των τεχνών: κατά πόσον θα κριθεί ο δημιουργός έξω από τις χωροχρονικές συντεταγμένες του >>> σε ποια βαθμίδα εκτίμησης θα τεθεί >>> σε ποια περιοχή θαυμασμού θα είναι εντοπίσιμος στο εξής >>> Σ' αυτές τις περιπτώσεις θανάτων ή, άλλοτε, τιμητικών αφιερωμάτων με διάφορες επετείους (τύπου αλμανάκ), επαναθεωρείται -απ' όσους οξυδερκείς- η σημασία της προβολής, της πρόσκαιρης και συγκαιρινής προώθησης του προσώπου από τον περίγυρό του >>> Αλλο τόσο μπορεί να κριθεί με αυστηρότερους όρους η λογική των πάσης φύσεως βραβείων (που είναι της μοδός στην επαρχιωτικής αντίληψης ελληνική εκδοτική βιομηχανία) και απόδοσης θώκων με μιντιακούς όρους >>> Και γίνεται ακόμη πιο αστεία η φαινομενολογία όταν αναλογιστεί κανείς τους διάφορους λογοτέχνες να διαγκωνίζονται για κρατικές παροχές βραβείων κι επετηρίδες σχεδιασμένες με λεπτομέρεια τρίχας ανά χρονιά, δοτές κριτικές και βιβλιοπαρουσιάσεις σε έντυπα και διαφημιστικά εγχειρίδια, εργολαβικές απονομές και λοιπές συντεχνιακές αλληλοκαλύψεις >>> Πόσο μάλλον ο κλαυσίγελως για τους νεότατους λογοτέχνες (ακούω διαφόρους να παπαγαλίζουν διάφορα, όσο περνούν τα χρόνια και η συναναστροφή μεταξύ μας...) που ασπάζονται την ανωτέρω αντίληψη και προκρίνουν το πρόσωπό τους αντί του συνήθως άγουρου ή και άτεχνου, πρωτόλειου έργου τους >>> Ο Γιώργης Παυλόπουλος, πάντως, θα ξαναδιαβαστεί και θα τοποθετηθεί στη θέση που του αρμόζει >>> αφού, ας σημειωθεί ως υπόμνηση, ο χρόνος προωθεί την κρίση, λειαίνει τα κριτήρια >>> δικάζει, επιδικάζει κι άλλοτε καταδικάζει...

Commenti