Η ποίηση και οι μη ποιητές

Corigliano D'Otranto, Agosto 2008 - da Silio D'Aprile
Κάπου το σημειώνει ο Οδυσσέας Ελύτης για την ποίηση, ας αξιοποιηθεί για άλλες πιθανές εκφάνσεις: "Η ποίηση, που από τη φύση της δεν αρκείται ποτέ στη μία όψη των πραγμάτων, έφτασε να 'ναι στις μέρες μας η μόνη πραγματικά επικίνδυνη για τους κρατούντες...".

(Συνοδεύεται από ασύρτικο σαντορινιό, μερικά υγρά φιλιά, πούδρα από το μάγουλο στη γλώσσα, εικόνες της πόλης, το παλιό γέλιο και τη νέα λαχτάρα, τη μυρωδιά του αρώματος και τις αναμνήσεις προσδοκίας που συνεπάγεται, τα ξημερώματα και τη σκουριά, τους άγραφους στίχους, τη φλυαρία της μοναξιάς, τις σκέψεις, τη λειτουργία της αφύπνισης, τις λέξεις των φτωχών, τα ρω του έρωτα, τον πληθυντικό των ουσιαστικών, τις ταραντέλλες πια, την αισθητή παρουσία)

Commenti

Anonimo ha detto…
ΑΣΧΕΤΟ ΘΕΜΑ ΑΛΛΑ ..
Ο κ. Ανδριόπουλος άνήρτησε στο ιστολόγιό του δημοσίευμα του π. Βασιλείου Μπακογιάννη με τίτλο «Περι συμπροσευχών με αιρετικούς».
Δεν αναφέρει όμως ότι είναι από την εφημερίδα του … εξαδέλφου του Αλέκου, τον ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟ !!!
Του έστειλα λοιπόν το πιο κάτω σχόλιο :

«κ. Ανδιόπουλε,
Η στοιχειώδης εντιμότης θα απαιτούσε να δημοσιεύσετε ότι το άρθρο του π. Μπακογιάννη δημοσιεύθηκε το πρώτον στον … ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟ.
Αλλά προφανώς δεν γνωρίζετε τι σημαίνει «εντιμότης».
Όμως είναι ευκαιρία στη συνάντηση της Πέμπτης να ρωτήσετε τον κ. Μπαμπινιώτη…»

Το σχόλιο δεν δημοσιεύθηκε.Μόνο μας έβρισε χωρίς να τολμήσει να αναφέρει το σχόλιό μας... Τα σχόλια δικά σας
Anonimo ha detto…
Την καλημέρα μου από Θράκη...
Η ανάρτηση μού άρεσε πολύ-δε μπόρεσα να κρατηθώ και να μη σχολιάσω:

Το να "βλέπεις" είναι επικίνδυνο.
Το να "βλέπεις και να δείχνεις" ασυγχώρητο.

Γι αυτό αν ο αναγνώστης απειλείται με "(αυτο)εξορία", ο ποιητής έχει ήδη εκτελεστεί... (ελπίζω να είναι προφανές πως τα συμφραζόμενα κάθε άλλο παρά πολιτικά είναι)

Ελύτης λατρεμένος...απλά...
(τι περίεργο που τον είπαν ευδαιμονιστή στην εποχή του και τι έκπληξη που και σήμερα στο σχολείο τον περνάνε στους μαθητές ως "γελαστό παιδί του Αιγαίου"!)

Βάγια