L'appuntamento...

di Ornella Vanoni... >>> Μια μελωδία που επανέρχεται σαν θύμηση >>> από αυτές που δεν ήθελαν να βρίσκονται εδώ >>> όπως μερικές γέφυρες κατά μήκος του Τίβερη >>> η μυρωδιά capuccino στη via della Pisana γύρω στις 9.00 το πρωί >>> τα λίγα ποιήματα για τις παλιές γειτονιές της Ρώμης >>> η πιο βρόμικη piazza Garibaldi με βήματα χαρωπά, ωστόσο >>> οι ατελείωτοι χειμώνες με spumanti στο στόμα >>> η βροχή στη superstrada κατά μήκος της Τοσκάνης, λίγο έξω από την Pisa κι έως τη λίμνη >>> Η κατάρρευση, τα γόνατα και το σφίξιμο στο στήθος >>> το scivolone candido που πάντα έμοιαζε με άπιαστο όνειρο >>> το φετινό ηλιοστάσιο >>> ο άγνωστος Νότος >>> ο άγνωστος εαυτός >>> ...questo sole accende sul mio voltoun segno di speranza >>> Sto aspettando quando ad un trattoti vedrò spuntare in lontananza >>> Amore, fai presto, io non resisto... >>> se tu non arrivi non esistonon esisto, non esisto... (ακούγεται εδώ)

Commenti

LaZia ha detto…
για κοίτα, σε ψάχνω για να εγγράφω την λέσχη ανάγνωσης που δημιούργησα στην Κω και βρίσκω το ιστολόγιο σου με l'appuntamento della grande Ornella!! che bello!!
Anonimo ha detto…
Ενα μεγαλο ευχαριστω...
"Σώσατε" μια γυυναικα αποψε...που σαν αλλη Ornela Vanoni νομιζε πως δεν άντεχε άλλο...Ήθελε να ξαναπερπατήσει στις όχθες του Τιβερη, να ανηφορίσει στη Σιένα με το τρένο για να μιλήσει ξανά με εκεινο τον ιταλο αρχαιολογο σε μια γλώσσα κραμα ιταλικών και αρχαιων ελληνικών, να φαει τα ξημερώματα παγωτο στο Ponte Vecchio, να ξαναονειρευτει παρεα με τον Franco Califano στα ακουστικά...

Και πόσο αγαπημένη ταινια ο επίμονος κηπουρος...

Σας ευχαριστώ..