Senza commenti / Χωρίς σχόλια

Μερικές φορές τα ψέματα, η προσποίηση, τα προσωπεία, δεν αρκουν για να σε σώσουν από την καθημερινότητα >>> Le buggie, talvota, la simulazione, le maschere, non sono sufficiente bastare a salvarsi dall'abitualita' >>> Το πρόσωπό της είναι λαμπερό όταν τα βλέμματα συναντιούνται κρυφά, ανάμεσα στις πολυλογίες >>> Il viso suo e brillante anche quando le occhiate si incontrano di sotto mano, tra le chiachiere >>> Πού 'ναι αυτή η σπίθα και η πολύποθη σιγή; >>> Dov' e' la propria scintilla e il benedetto silenzio? >>> Και η μαγική αίσθηση της αμαρτίας; >>> E il senso incantabile del peccato? >>> Κωδικοποιημένος λόγος >>> Parole in codice >>> όπως η μνήμη ενάντια στη λήθη >>> somiglia alla memoria incontro l'oblio >>> Το γνωρίζω >>> Lo so >>> Αυτή η Ρώμη δεν θα υπάρξει ποτέ πάλι; >>> Quella Roma non ci sara' mai piu'?.

Commenti

Λορελάη ha detto…
"Πού 'ναι αυτή η σπίθα και η πολύποθη σιγή;"
Πάντα είναι πιθανό...αυτή η Ρώμη να υπάρξει πάλι... -φτάνει να το ελπίζεις...;
καλημέρες
Anonimo ha detto…
Quella Roma vive dentro di noi. Meravigliosa, luminosa, eterna. E ogni tanto vengono le ombre a nascondere i segreti...
SILIO D'APRILE ha detto…
Λορελάη>>>Η Ρώμη του καθενός είναι αντικατοπτρισμός...
Anima italiana>>> Cerco di stare un po'piu'vicino alla mia Roma precedente...
Anonimo ha detto…
Stai attento pero, rimanendo nel passato perdi il presente.
E come dice una canzone francese: "Ma lascia il passato ridiventare passato!"
SILIO D'APRILE ha detto…
senz'altro, sei giusto...