Κάστρα Μορέως

«…και κατά κράτος νικήσαντες αυτόν οι Ρωμαίοι πολλούς ηχμαλώτισαν, εν οις εις των αιχμαλώτων ο της Πελοποννήσου και Αχαΐας πρίγκιψ, και εις ώνησιν της ελευθερίας αυτού ο πρίγκιψ εδωρήσατο χώρας τρεις τας ισχυροτέρας της Πελοποννήσου τω βασιλεί Ρωμαίων, την τε Μονεμβασίαν και τα Λεύκτρα Μαΐνης, ή και Ταιναρία πάλαι άκρα εκαλείτο παρ’ Έλλησι, και την λακωνικήν Σπάρτην. Και ούτως πάλιν οι Ρωμαίοι εν τοις Πελοποννήσου χείρα επέβαλον, και εξ αυτών των τριών και άπασα η νήσος Ρωμαίοις εγεγόνοι ως και το πρότερον ην, πλην ολίγων φρουρίων και χωρώ ων η αριστοκρατεία των Ενετών εγκρατής εγένετο». [Γεώργιος Σφραντζής - Α, 2]