Η χρονιά που τελειώνει ημερολογιακά αυτές τις ημέρες επιφύλαξε αιχμές, σημεία αναφοράς, κι ενδιαφέρουσες πτυχές από το περιβάλλον των ελληνικών λογοτεχνικών-εκδοτικών πραγμάτων. Ο χώρος του βιβλίου απόλαυσε, κατ' αρχάς, τη διαμόρφωση ενός νέου βιβλιοπωλικού χάρτη στο κέντρο και στην περιφέρεια της Αθήνας με ευεργετικά αποτελέσματα: περισσότερες προθήκες για την ούτως ή άλλως μεγεθυμένη εκδοτική παραγωγή αλλά και διαμόρφωση καινούργιων-αναγκαίων εστιών πολιτισμού. Οι πολυτελείς αλυσίδες βιβλιοπωλείων, οι παραδοσιακοί αλλ' ανανεωμένοι επαγγελματίες του χώρου (Ιανός, Παπασωτηρίου, FNAC, Public, Ελευθερουδάκης, Πολιτεία, Εστία, Πρωτοπορία), όσο και κάποιοι από τους εκδότες (ο Πολυχώρος «Μεταίχμιο» και οι Modern Times στο «Αττικα»), «ανέβασαν» το εκδοτικό χρηματιστήριο χωρίς όμως να αυξηθεί αναλόγως το ποσοστό της αναγνωσιμότητας-εμπορικότητας.
Στη λογοτεχνική κοινότητα, τα ύδατα τάραξαν δύο συγγραφείς: η Ρέα Γαλανάκη με το «Αμίλητα βαθιά νερά» (Καστανιώτης) και ο Μάνος Ελευθερίου με το «Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές» (Μεταίχμιο) επιδίωξαν να προσελκύσουν το αναγνωστικό κοινό με μυθιστορηματική αφετηρία δύο υπαρκτά πρόσωπα από το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν, με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις στη δημόσια ζωή. Είναι τα μυθιστορήματα για τα οποία γράφτηκαν σελίδες επί σελίδων στα έντυπα και τις εφημερίδες, με ανάλογη ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού, αλλά αφήνοντας ανοιχτή τη συζήτηση γύρω από τη χρήση «ευαίσθητου» πραγματολογικού υλικού προς όφελος της λογοτεχνικής ελκτικότητας.
Το ΕΚΕΒΙ πέτυχε, ίσως για πρώτη χρονιά, μια ολοκληρωμένη έκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, κι ως εκ τούτου ο διεθνής χαρακτήρας της έκθεσης αρχίζει να αποκτά κύρος. Κι αυτό που μένει είναι να κερδίσει περισσότερους πόντους στο παιχνίδι πολιτιστικής διπλωματίας που παίζεται -με ικανό ανταγωνισμό- σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις με παρονομαστή το βιβλίο.
Από τα άλλα επίσημα-κρατικά όργανα, το υπουργείο Πολιτισμού και το υπουργείο Παιδείας (τα καθ' ύλην αρμόδια, δηλαδή) απέδειξαν για μία ακόμη χρονιά ότι καλά κωφεύουν σε ό,τι αφορά το ζήτημα των βιβλιοθηκών (Εθνική, δημοτικές, δημόσιες, παιδικές-εφηβικές). Δεν κατάφεραν να συνεργαστούν ούτε και να βρουν μια κοινή φόρμουλα (ίσως συνεργαζόμενοι με συνδικαλιστικούς φορείς-ΠΟΕΒ κ.λπ.) για να δοθεί επιτέλους η δυνατότητα ουσιαστικής ανάπτυξης της βιβλιοφιλίας.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/12/2006
Commenti