Τα εγκαίνια της φθινοπωρινής εκδήλωσης των εκδοτών (ΣΕΚΒ), από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, στον όμορφο πεζόδρομο της Δ. Αρεοπαγίτου έφεραν στην επιφάνεια την γκρίνια για τις πραγματικές συνθήκες στον εκδοτικό χώρο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε για «τον δρόμο που όταν τον ακολουθούμε ανακαλύπτουμε την ομορφιά της γνώσης, της σκέψης και της γλώσσας». Από την άλλη πλευρά, ο πρόεδρος των συνδικαλιστών Δημοσθένης Καϊάφας, όπως και άλλοι συνάδελφοί του στο παρελθόν, φρόντισε να προβάλει τις οικονομικές απαιτήσεις τους και μόνον, μιλώντας ωστόσο για «διαρκές πολιτισμικό αγαθό» και παρακάμπτοντας μια σειρά από κρίκους στην αλυσίδα του βιβλίου.
Ο κ. Καϊάφας αναφέρθηκε στο πρόβλημα των βιβλιοθηκών - χωρίς να προτείνει κάτι ουσιώδες. Καταφέρθηκε εναντίον των νέων τεχνολογιών και των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Εναντιώθηκε στο παζάρι της πλατείας Κλαυθμώνος - ανταγωνιστικό γαρ. Αρνήθηκε ουσιαστικά τη συζήτηση για την ασφάλιση των συγγραφέων - για τη διασφάλιση των εκδοτικών κερδών βεβαίως. Επιτέθηκε στη λογική της προσφοράς βιβλίων από τις εφημερίδες - ωσάν να πρόκειται για τους δαίμονες της εκδοτικής συρρίκνωσης... Ολα αυτά δείχνουν ότι γενικότερα ο ελληνικός εκδοτικός κόσμος δεν έχει «μυριστεί» τη νέα πραγματικότητα (μια βόλτα σε διεθνείς εκθέσεις θα βοηθούσε...) και μάλλον συμπιέζεται από τη λογική της μικροεπιχείρησης και του συντηρητισμού.
Γι' αυτό και τα φεστιβάλ τύπου Δ. Αρεοπαγίτου (με τα περίπτερα σε παράταξη και τα βιβλία αραδιασμένα σωρηδόν στους πάγκους) αντικατοπτρίζουν την ευκαιριακή αντίληψη περί εκδοτικής αγοράς. Γι' αυτό και συνήθως το παζάρι που στήνεται δεν διαθέτει δημιουργική φαντασία ή έστω ένα πνευματικό ερέθισμα για τους επισκέπτες.
Τα ερωτήματα είναι εύλογα διότι η πολιτεία ενισχύει ποικιλοτρόπως τέτοιους θεσμούς, οι εκδότες διεκδικούν τον εμπορικό ρόλο τους. Ομως, με τους συγγραφείς, τους βιβλιοπώλες, τους βιβλιόφιλους (ενεργούς και παθητικούς) τι ακριβώς προσδοκάται; Προφανώς, το κόψιμο επίσημης κορδέλας, τα ευχολόγια, οι ανθρωποπαρουσίες περιττεύουν...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/09/2006
Commenti
Σίγουρα, δεν υπάρχει περίπτωση να θέσουν το θέμα ποτέ εκτός Ελλάδος, για εσωτερική προπαγάνδα το χρειάζονται, ίσως να έχουν εξασφαλίσει και κάποια κονδύλια, τα οποία πρέπει να ροκανίσουν. Αναρωτιέμαι όμως, αποτελεί αυτή η δραστηριότητα αντικείμενο μιας έκθεσης βιβλίου?
Υπάρχουν λύσεις, γιατί δεν τις επεξεργάζονται;