Ενα ποίημα - ρεμπέτικο...

Περιπλανώμενη ζωή περιπλανώμενο κορμί - Απ' τις βαθιές μου τις πληγές το αίμα αργοσταλάζει και τώρα που ζωτώ στοργή κανείς δεν με κοιτάζει - Περιπλανώμενη ζωή περιπλανώμενο κορμί - Τον πόνο έχω αδελφό μα τον κρατώ βαθιά κρυφό δεν έχω φίλους για να πω το ντέρτι που με καίει να ξαλαφρώσω την καρδιά που μέρα νύχτα κλαίει - Περιπλανώμενη ζωή περιπλανώμενο κορμί - Πού είσαι μάνα να με δεις να κλάψεις να με λυπηθείς απόκληρος μες στη ζωή κι απ' όλους ξεχασμένος να περπατώ και να πονώ είμαι καταραμένος - Περιπλανώμενη ζωή περιπλανώμενο κορμί (εμπνεύστηκε ο Κώστας Βίρβος, μελοποίησε ο Βασίλης Τσιτσάνης, τραγούδησε η Σωτηρία Μπέλλου)