Η άδεια πόλη γεννάει σκέψεις για το υπάρχον και το ανύπαρκτο. Για τη διαρκή επανάληψη της Ιστορίας δηλαδή, την τέχνη και την πολιτική, αλλά και τους κανόνες τού ζην. Νέες και βελτιωμένες μέθοδοι δοκιμάζονται, σχήματα ανατρέπονται, η ανθρωπιά κηλιδώνεται, ενώ πρέπει κάποτε να επιστρέψει η ομορφιά, «με φως να στεφανώσει νέους μελλοντικούς θεούς, τον στερημένο κόσμο να στολίσει» (Fernando Pessoa, «Αντίνοος», μτφρ.: Κώστας Λάνταβος, εκδόσεις «Αρμός»).
Στα δορυφορικά αμερικανικά κανάλια προβάλλεται συνεχώς -και καθόλου τυχαία αυτές τις ημέρες- ο «ιστορικός μόχθος» του εβραϊκού έθνους. Ανακαλώ τον Zygmunt Bauman, που αναρωτιέται για το μάθημα της επιβίωσης λέγοντας ότι «το δικαίωμα του ισχυρότερου, του πιο καπάτσου, επιδέξιου ή πανούργου να κάνει ό,τι μπορεί να μηχανευτεί για να επιβιώσει σε βάρος του πιο αδύναμου και πιο άτυχου, είναι ένα από τα πιο τρομακτικά μαθήματα του Ολοκαυτώματος...» (βλ. «Ρευστή αγάπη», εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας»). Ωστόσο, η άδεια πόλη, τώρα τον Αύγουστο, υπενθυμίζει τις «σχέσεις τσέπης», τις εφήμερες και άνυδρες, επομένως τις αβαθείς και ψυχοφθόρες· γιατί όλοι επιθυμούν να νιώθουν ελεύθεροι αλλά και να συνανήκουν, γιατί όλοι «πλοηγούν ανάμεσα στις συμπληγάδες της μοναξιάς και της δέσμευσης». Τα ραδιόφωνα παίζουν προηχογραφημένες μουσικές, οι εφημερίδες πασχίζουν να «βγάλουν» ειδήσεις, τα κάθε είδους φεστιβάλ έχουν σιωπήσει.
Ν' αγαπάς τον πλησίον σου ή ν' αγαπάς τον εαυτό σου; Ο Naguib Mahfouz, ο 95χρονος Αιγύπτιος νομπελίστας (που αργοπεθαίνει σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία) μιλάει για το τραγικό στοιχείο, την ηθική, την αμοιβαιότητα, τον σεβασμό: «Είτε σεβόμαστε κάποιες ανθρώπινες αξίες, κάνοντας χρήση αυτής της δύναμης, είτε υποβάλλουμε την πρόοδο μόνο στην κρίση της λογικής και του συμφέροντος. Αυτά όμως, χωρίς αρχές, μπορούν να προξενήσουν πολλές καταστροφές».
Γιατί όχι λοιπόν η αισιοδοξία, το όνειρο, η φαντασία; Η διέξοδος έρχεται μαζί με τη φθινοπωρινή δροσιά...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ rouvalis@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/08/2006
Commenti
Secondo me Atene e' molto bella d' Agosto perche diventa piu umana.
Si puo' camminare, si puo' girare in macchina senza traffico, si puo' parcheggiare facilmente.
Mi ricorda l' Atene della mia adolescenza.
Vi auguro buona giornata.
Mi chiedo scusa ma... Avevo gia detto dentro di me: "No... no farti vedere... non devi scrivere che hai visto il sole dietro le citta' rosse. Non devi scrivere che hai vissuto l' amore dove e nato... No lo devi scrivere perche sei stato (anche) un pessimo scritore in questa lingua... Perche ti sei innamorato dell' paese ma non..."
Sentite pero', se scrivete cose come quello... non e tanto facile e... non e tanto facile...
Ωραία ωραία, εγώ τουλάχιστον είμαι καλά.
Ένας φίλος αγόρασε ένα αυτοκίνητο εκατόν τόσους ίππους με γκαούρ ταρζάν κινητήρα και στο χρώμα της πορφυρής χλαμύδας. Τον ρώτησα "Για όνομα του Θεού βρε αγόρι μου... όλες σου τις οικονομίες τις ξόδεψες... τι θα το κάνεις αυτό το πράγμα;"
Και μου απάντησε "Πρέπει να πηγαίνω το απόγευμα μετά τη δουλειά, να την βλέπω, να κάθομαι μαζί της 'κανα δυό τρεις ώρες, και να προλαβαίνω να επιστρέφω στο ξημέρωμα. Όχι κάθε μέρα αυτό... αλλά όποτε δε μπορώ αλλιώς... ακόμη κι η εθνική είναι άδεια τον Αύγουστο..."
Λίγο μετά, με τον ήλιο καυτό εκεί κατά τις πέντε το απόγευμα, τον είδα να φεύγει.
Αργότερα, πολύ αργότερα, μου άφησε μια ντουζίνα ξεγεννημένα μυθιστορήματα.
Πάντα υπάρχει διέξοδος. Αρκεί να έχεις υπολογίσει τα διόδια.
Il blog può essere uno straordinario punto d'incontro... Tutto questo dialogo è bellissimo!
P.S. Io ho trovato questo traduttore Greco-Italiano: http://www.worldlingo.com/en/websites/url_translator.html. Forse esiste anche qualcosa di meglio... Potete aiutarmi? Grazie!
Καλή ημέρα [Buona giornata]!
Γειά σου και σε σένα!
Non sapevo che esiste questo traduttore Greco-Italiano.
Per ora provo a usarlo.
Per quanto ne so non esiste qualcosa di simile, e' possibile che qualcun' altro ne sappia di piu'.
Grazie, in ogni caso.
Grazie a te, Andy! Purtroppo io non so il greco... Però qualcosina riesco a capire.