Χωρίς λόγια

>>>ο πόλεμος δεν θα έχει τέλος, όπως θέλουν κάποιοι παρατηρητές και πολιτικοί σχολιαστές, στον Λίβανο>>>το παρ' ολίγον χτύπημα στο Λονδίνο υπονοεί ότι η δράση συναντά την αντίδραση>>>ποιος είναι ο τρομοκράτης, ο τρομοκρατών κι ο τρομοκρατούμενος;>>>το παιχνίδι των λέξεων, όταν αμηχανούν μπροστά στο νόημα>>>βλέπω ολέθρους ζωντανών να πέφτουν πάνω σε ολέθρους πεθαμένων' γενιές αυτοί γεννιούνται αλύτρωτοι, ψιθυρίζει ο Σοφοκλής στην "Αντιγόνη" του, από την περασμένη Παρασκευή στην αρχαία Επίδαυρο>>>το στρογγυλό αυγουστιάτικο φεγγάρι αγγίζει τα μύχια, ενίοτε>>>το "μπλε" ΥΠΠΟ αποφάσισε να επαναφέρει τον θεσμό των ανοιχτών αρχαιολογικών χώρων>>>επιτέλους, αλλά πώς το πάθατε κύριοι;! εκπληκτικόν...>>>στα ηχεία ακούγονται pizziche και tarantelle, μελαγχολικές, νοσταλγικές, del rimorso, που ωστόσο αναπτερώνουν τον νου και δροσίζουν τη φαντασία>>> το ποίημα προχωράει>>>οι ρυθμοί, οι εικόνες, το ασύλληπτο>>>ο πυρήνας επιστρέφει στον δορυφόρο του>>>όπως η μαγεία στην ευτυχία>>>κι ένας ζωγραφικός πίνακας θαλασσινός μπορεί ν' αλλάξει την ημέρα>>>(chi e' costei che muove al par d' aurora? - voi, lunachiantelassa e notedibordo, sapete di piu'!)>>>